Cezarego Michalskiego najbardziej lubię za to, że wciąż nie raczy zareagować na posty Pawła Paliwody. Namacalnie czuć więc u Michalskiego bojaźn i drżenie. Pewnie przed publicystycznym łomotem.
pandadę lubię za to, że wymyślił hasło: chuj, honor ojczyzna, którego to hasła autorstwo, nieustannie jest mi przypisywane.
Pawła Paliwodę z kolei, po pierwsze lubię za to, że mnie zaprosił do pisania w Gazecie Polskiej. Widać w oczach Pana Pawła jestem niejako tym, z którym można pić wódkę, śmiać się i rozmawiać.
Po drugie, lubię go również za to, iż nie szuka poklasku, dlatego wciąż wylicza ile minut post jest na Stronie Głównej w salonie, a ile jest w poczekalni. No i po trzecie, Pana Pawła lubię też za to, iż w przeciwieństwie do Mazurka albo kataryny, jednak nie jestem Hermanem Goeringiem.
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
