Duch, miłość i Ty: Jak nie zgasić wewnętrznego ognia.

Miłość jest językiem Boga, a Jego Duch – głosem, który go szepcze w naszych sercach.

 Pomyśl o swoim życiu jak o domu. Chcesz, żeby był pełen ciepła, światła i życia, prawda? Czasami jednak pozwalamy, aby przeciągi ugasiły nasz wewnętrzny ogień, zostawiając nas w chłodzie i mroku. Biblia, mimo że stara jak świat, ma zaskakująco aktualne wskazówki, jak tego uniknąć.

Nie gaś tego Ognia! Jak obecność Ducha zmienia wszystko w Twoim życiu.

 Zerknijmy na kilka fragmentów. Psalmista woła do Boga: „Nie wypędzaj mnie sprzed Twego oblicza I nie odbieraj mi swego Ducha Świętego” (Ps 51, 13). To nie tylko prośba o pozostanie w Bożej bliskości, ale też świadomość, że Jego Duch jest w nas, jest dany. To niesamowita prawda – nie jesteśmy sami, mamy w sobie Jego Obecność, Ogień.

 Ale ten Ogień, podobnie jak każdy inny, można... zgasić. Apostoł Paweł pisze do Tesaloniczan wprost: „Ducha nie gaście” (1 Tes 5, 19). Brzmi jak ostrzeżenie, prawda? Czym dzisiaj "gasimy" Ducha Świętego w sobie? Może cynizmem? Zamykaniem się na innych? Pogonią za rzeczami, które dają chwilowe zadowolenie, ale zostawiają pustkę? Może ignorowaniem tego cichego, wewnętrznego głosu, który podpowiada, co jest dobre i właściwe? Może po prostu brakiem... miłości?

 I tu wchodzi kolejny fragment, z 1. Listu Jana: „Kto nie kocha, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością” (1 Jn 4, 8). To potężne słowa. Bóg jest miłością. Nie ma miłości, nie daje miłości – On jest nią. I skoro Jego Duch w nas mieszka, a Duch ten pochodzi od Boga, który jest Miłością to naturalnym owocem obecności Ducha powinno być... więcej miłości w naszym życiu.

 Gasimy Ducha, gdy zamiast kochać, osądzamy. Gdy zamiast rozumieć, krytykujemy. Gdy zamiast budować mosty, wznosimy mury. Współczesne społeczeństwo często zdaje się promować postawy, które są totalnym przeciwieństwem tej Bożej Miłości: rywalizację za wszelką cenę, egoizm, powierzchowne relacje, lęk przed bliskością i autentycznością. To wszystko są "przeciągi", które zagrażają naszemu wewnętrznemu Ogniskowi.

Jak więc praktycznie "nie gasić Ducha" i żyć Jego mocą w codzienności?

1. Słuchaj wewnętrznego głosu: Ten cichy szept sumienia, intuicji, pragnienia dobra – to często podpowiedzi Ducha. Zamiast go zagłuszać (na przykład szumem mediów społecznościowych czy kompulsywnym działaniem), ucz się go rozpoznawać i reagować.
   
   
2. Praktykuj miłość: Nie tylko tę wielką, romantyczną. Małe akty dobroci, cierpliwość dla bliskich, wybaczenie, szczere zainteresowanie drugim człowiekiem – to paliwo dla Ducha. Pamiętaj, Bóg JEST miłością. Kiedy kochasz, łączysz się z Jego naturą.
   
   
3. Szukaj Jego obecności: Po prostu bądź z Nim. W ciszy, na spacerze, w modlitwie, w czytaniu Słowa. To jak dostarczanie tlenu do ognia. Proś, jak Psalmista, aby nigdy Cię nie opuszczał.
   
   
4. Działaj w zgodzie z wartościami: Jeśli czujesz, że coś jest niesprawiedliwe, złe, krzywdzące – i ten wewnętrzny głos Cię porusza – to sygnał od Ducha. Działanie (nawet małe!) w kierunku dobra i prawdy jest rozpalaniem Jego ognia.
   
   

 W świecie pełnym chaosu, lęku i podziałów, obecność Ducha Świętego i praktykowanie Miłości, która jest naturą Boga, to nie tylko "coś dla wierzących". To klucz do pełni, do autentycznego życia, do budowania lepszych relacji i zdrowszego społeczeństwa. To siła, która pozwala nie zgasić wewnętrznego światła, nawet gdy wokół panuje ciemność. Nie pozwól, aby przeciągi współczesności zgasiły Twój Ogień.

Modlitwa:

Dziękujemy Ci, Ojcze, za Twoją obecność w naszym życiu. Dziękujemy za dar Twojego Ducha Świętego, który nas prowadzi i przemienia. Uwielbiamy Cię za Twoją miłość, która jest źródłem wszystkiego. Pomóż nam, Duchu Święty, nigdy nie gasić Twojego ognia, ale żyć w pełni miłości, która pochodzi od Ciebie. Amen.

_{Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
redaktor Gniadek}