Modernizacji nam trzeba

  Modernizacji nam trzeba, jak powietrza. Nasz kręgosłup państwowy, nasza infrastruktura, jaka jest, każdy widzi. Nasze drogi, koleje, służba zdrowia, system ubezpieczeń społecznych istnieją, a jakoby ich nie było.

  "Głównym celem przyszłej prezydentury powinno być wsparcie procesów modernizacji Polski w imię dogonienia czołówki państw UE - mówił we Wrocławiu marszałek Sejmu Bronisław Komorowski do dolnośląskich działaczy PO", czytam w serwisie Onet.pl. Z przyjemnością stwierdzam, że oto pojawił się w dyskusji przed tegorocznymi wyborami prezydenckimi pierwszy głos konkretny, rzeczowy i na temat.

  Nie tylko od naszych polityków po wszystkich stronach bardzo zwaśnionej polskiej sceny politycznej oczekiwać należy konstruktywnych propozycji. Nasze czołowe media, te najpopularniejsze, zajęte są od lat coraz bardziej, podobnie zresztą jak większość polityków, produkcją szumu dla szumu. A przecież mogłyby także i one wreszcie stanąć na wysokości zadania. Telewizja i prasa posiadają moc inspirującą. Dokonać można prawdziwych cudów, opowiadając się na rzecz konstruktywnych rozwiązań, projektów, pomysłów. Promować można gospodarność, porządek, zdrową rywalizację. Ale by stało się to możliwe, konieczne są wizje, plany, pomysły. A nie, jak dotychczas, gonitwa za tanim poklaskiem.

  Architekci naszego współczesnego ładu gospodarczo - finansowego, Leszek Balcerowicz, Hanna Gronkiewicz-Waltz i wielu, wielu innych mieli wizję. I stała się rzeczywistością. Na wytyczonych przez nią ramach powstała nasza, współczesna Polska, stabilna gospodarczo i finansowo.

  Architekci naszego nowego ładu politycznego, od Tadeusza Mazowieckiego zaczynając, o Janie Nowaku Jeziorańskim i wielu, wielu innych nie zapominając, mieli wizję naszego umocowania w strukturach politycznych i militarnych współczesnego świata. Dlatego dzisiaj po naszych ulicach nie spacerują pijani, rosyjscy żołnierze. Dlatego żyjemy w Europie, tej spokojnej, cywilizowanej, zachodniej.

  Czy na horyzoncie widać gdzieś kolejnego Balcerowicza... Nie wiem. Ale przydałby się na kolejne dwadzieścia lat w wolnym kraju. Politycznie rozsądny, gospodarczo świadomy i na świat nowocześnie otwarty. Możliwe, że nazywa się właśnie Bronisław Komorowski.