22. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych uniemożliwia prezydentowi wybór na trzecią kadencję. Po zwycięstwie prezydenta Trumpa w wyborach w 2024 roku, nie będzie on mógł ubiegać się o reelekcję. Ta rzeczywistość sprawia, że zarówno Demokraci, jak i Republikanie zadają sobie pytanie, czy „trumpizm” przetrwa po jego odejściu ze sceny politycznej.
Drugim często dyskutowanym pytaniem jest to, kto odziedziczy bazę wyborczą Trumpa i czy jego następca będzie w stanie utrzymać władzę Trumpa nad Partią Republikańską i ruchem MAGA.
Osobą, która najprawdopodobniej odziedziczy elektorat Trumpa, jest wiceprezydent J.D. Vance. Pod wieloma względami Vance jest bardziej związany z ruchem MAGA niż prezydent Trump, zwłaszcza w kwestiach polityki zagranicznej i roli religii w życiu publicznym kraju. Po zabójstwie założyciela Turning Point USA, Charliego Kirka, 10 września, to właśnie Vance odegrał wiodącą rolę w wygłoszeniu mowy pochwalnej na cześć Kirka, zarówno definiując, jak i broniąc jego chrześcijańskiej narracji populistycznej przed całym krajem. W ciągu ostatniego roku Vance intensywnie pracował nad nawiązaniem bliskich relacji z siecią organizacji wspierających MAGA, think tanków, influencerów, twórców podcastów i darczyńców.
Chociaż Vance podziela poglądy Trumpa dotyczące nielegalnej imigracji, handlu, ceł i innych kwestii wewnętrznych, wydaje się znacznie bardziej sceptyczny wobec długotrwałych relacji USA w zakresie bezpieczeństwa globalnego. Często krytykuje NATO i publicznie wyraża niewielkie poparcie dla obrony Tajwanu przed potencjalną inwazją Chin. Vance wydaje się również niechętny do zwiększenia zaangażowania USA zarówno na Ukrainie, jak i w wojnie w Strefie Gazy. W przeciwieństwie do prezydenta Trumpa, nie wykazał zainteresowania wykorzystaniem amerykańskiej siły i dyplomacji do negocjowania porozumień pokojowych na całym świecie.
Vance, konserwatywny katolik, jest również bardziej niż Trump skłonny do asertywnego rozszerzenia ochrony wolności religijnej i większej otwartości na zwolenników pro-life w Partii Republikańskiej, którą Trump trzymał na dystans od swojej pierwszej kadencji. Czy przy tych niuansach stanowisk, które nieznacznie różnią się od stanowiska prezydenta Trumpa, Vance może odziedziczyć ruch MAGA, modyfikując jednocześnie jego interesy polityczne i kierunek, czy też „trumpizm” nie da się utrzymać i rozwijać bez przerośniętej osobowości prezydenta Trumpa?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, Vance powinni zbadać, jak inna utalentowana polityczka w zachodniej demokracji była w stanie nie tylko odziedziczyć ruch polityczny po polityku o wybitnych osiągnięciach, ale także przekształcić ten ruch, czyniąc go swoim. W wieku trzydziestu jeden lat Giorgia Meloni została najmłodszym ministrem we włoskim rządzie zmarłego premiera Silvio Berlusconiego, miliardera i przedsiębiorcy, który stworzył i poprowadził konserwatywną partię Forza Italia.
Premier Włoch Giorgia Meloni w ciągu ponad 20 lat swojej działalności politycznej przeszła długą i trudną drogę od statusu outsiderki, poza głównym nurtem politycznym, potem najmłodszej minister w historii kraju do pozycji najsilniejszej przywódczyni w Europie. Jest pierwszą kobietą na czele włoskiego rządu
Osobowość i polityka Berlusconiego zdominowały włoskie życie w latach 1994–2011, w trakcie których trzykrotnie pełnił funkcję premiera. Jego ogromne ego i niekonwencjonalne metody rządzenia uczyniły go bohaterem dla włoskiej prawicy i złoczyńcą dla lewicy, dzieląc kraj bardziej niż jakikolwiek inny współczesny włoski polityk. Był Trumpem przed Trumpem. Po upadku Berlusconiego Meloni wiedziała, że nie da się powielić jego kultu osobowości i szybko zrozumiała, że ruch konserwatywny musi się zmienić i zmienić swój wizerunek, aby mogła odnieść sukces.
Wkrótce po zaprzysiężeniu magazyn „Forbes” umieścił ją na siódmym miejscu rankingu najpotężniejszych kobiet 2022 roku. Rok później w klasyfikacji tej zajęła czwartą pozycję, a w 2024 r.- trzecią. W grudniu zeszłego roku portal Politico ogłosił ją najpotężniejszą osobą w Europie.
Choć nie szczędzi krytyki Unii Europejskiej, zwłaszcza polityki Zielonego Ładu, ma silną pozycję wśród przywódców innych krajów i utrzymuje bardzo przyjazne relacje z prezydentem USA Donaldem Trumpem. Była jedyną reprezentantką kraju UE na jego zaprzysiężeniu w styczniu br.
Czy wiceprezydent Vance może wyciągnąć wnioski z sukcesu premier Meloni, która umiejętnie przekształciła włoską prawicę z transakcyjnej polityki Silvio Berlusconiego w ruch prawicowy definiowany przez politykę, a nie osobowość?
Aby Vance mógł powtórzyć sukces Meloni, będzie musiał zrobić to samo. Niezwykła osobowość prezydenta Trumpa, niekonwencjonalna polityka i nieprzewidywalny, transakcyjny styl rządzenia ściśle naśladują długą kadencję Berlusconiego we włoskiej polityce. Trump, podobnie jak Berlusconi, będzie trudny do naśladowania. Jednak Vance i Meloni mają wiele wspólnego. Oboje charakteryzują się bezpośrednim i bezpośrednim stylem rządzenia. Wyznają również podobny prawicowy program polityczny, koncentrujący się na powstrzymaniu nielegalnej imigracji, zdrową nieufnością do „wolnego handlu” i instytucji globalnych, niechęcią do angażowania się w wojny zagraniczne, sceptycyzmem wobec polityki bezpieczeństwa i gospodarczej UE oraz fundamentalnym przekonaniem, że zachowanie zachodniej cywilizacji i suwerenności narodowej to ważne cele dla obu krajów.
Czy Vance odniesie taki sam sukces po odejściu Trumpa jak Meloni? Trump i ruch MAGA wydają się skłonni dać mu taką szansę. Ostatnie sondaże sugerują, że jest on głównym kandydatem w wyścigu o nominację prezydencką Partii Republikańskiej w 2028 roku i preferowanym następcą prezydenta Trumpa.
Inne tematy w dziale Polityka
