Nie ma darmowych lunch'y

Nie ma też darmowej służby zdrowia. Za pracę lekarza trzeba zapłacić, za antybiotyk trzeba zapłacić, a tomograf trzeba kupić.

Problem polega na tym, że człowiek choruje poważnie dość rzadko, a jak już tak zachoruje, to mało kto miałby kilkadziesiąt, czy nawet kilkaset tysięcy złotych do zapłacenia za leczenie. 

Stąd wynalazek ubezpieczenia. Ludzie wpłacają kasę i umawiają się z ubezpieczycielem: jak będę płacił po 444 zł miesięcznie, to mi on sfinansuje każdą usługę medyczną do warstości miliona złotych, a jak będę płacił 111 zł, to tylko do ćwierć miliona.

Najważniejsze dla ubezpieczającego się jest to, żeby miał wybór. PZU, albo Warta, a może Hestia, czy Link4. A może Allianz? Konkurencja między ubezpiczycielami jest gwarancją, że dostaniemy maksimum tego, co można za nasze pieniądze.  

Dlatego uważam, że reforma służby zdrowia powinna się zacząć od ustanowienia wolności ubezpieczania się, a nie żebyśmy z uporem maniaka ładowali naszą forsę w państwowego molocha.

Kiedy już będą prywatni ubezpieczyciele, to szybko wymuszą na szpitalach i przychodniach maksimum usług za minimum pieniędzy.

Przykładowo, jak Szpital Bielański zażąda stawki 50 000 za tomografię mózgu, to prywatny ubezpieczyciel (Np., Hestia)  sam kupi tomograf do Szpitala Wolskiego i zrobi stawkę 30 000 zł, a ludzie wybiorą Hestię jako ubezpieczyciela.

Obecna reforma, to na razie pic na wodę.  Samorządowy właściciel jest może nieco lepszy od państwowego, tylko że... to żaden właściciel. Prawdziwym właścicielem jest ten, co może sprzedać swoją własność.  I oby tak kiedyś było...