Lubię jeździć koleją...ale nie w Polsce. W Polsce chciałabym lubić. kilka dni temu spróbowałam. Odważyłam się przejechać całą Polskę od góry do dołu. Wsiadłam w tlk, klasa 2, bo przecież od jedynki niemal się to nie różni, więc po co płacić?! Szukam miejsca....nie ma ani jednego. Proszę panów...pytam panów czy jest możliwość otwarcia tego pustego przedziału dla matki z dzieckiem. " Musimy mieć jeden wolny", odpowiada cynicznie patrzący, niezbyt przejęty pan, drobna blondynka niczym mu nie zagraża.Ok, trudno się nie zgodzić z tym, że matki z dzieckiem powinny mieć coś w zapasie.Dobrze,że choć o nich myślą. Idę do pierwszej klasy, są dwa miejsca. Dopłacam 40zł....jadę. Dojechałam, obeszłam miasto cudne, polskie, w sercu zrobiło się ciepło ,wdychałam powietrze , patrzyłam na ludzi i kochałam świat, jak tuż przed podróżą PKP. Nadszedł czas powrotu...kupuję bilet na tlk znów, no bo akurat takie połączenie pasuje najbardziej. Chytra jak lis, od razu jedynkę kupię i będzie z głowy. Jedna przesiadka, no trudno,chwila tylko czekania tam. jest pięknie. Pociąg nieco się opóźnia na trasie, jakieś 10 min. Dojeżdżam "tam", gdzie miałam się przesiadać w kolejny tlk...ale tlk odjechał przed 5ma minutami. Idę do kasy, Pani nawet sympatyczna mówi, że nawet jeśli złożę reklamację dostanę 3zł, bo taka będzie różnica między tym, co kupiłam do końca trasy, a tym, co kupiłabym do miejscowości, gdzie się przesiadam.Pani pyta czy było zgłaszane konduktorowi, że się przesiadamy.Na bilecie to raczej widać,ale było. Za mną stoi młodziutka dziewczyna z podobnym problemem, mówi, że chyba już nie ma pieniędzy na karcie...jakoś jednak znajduje dychę( dzięki Bogu,że choć zniżkę ma), obie musimy zapłacić za bilet na pociąg przewozów regionalnych, tzw. osobowy! I co...???? No i czekam 40min na osobowy za 17zł i bez życia już wracam do swojego miasta, powtarzając w myślach słynne " podróż koleją skraca czas".
Oto jedno z zadań dla przyszłych rządzących.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
