WAD WAD
383
BLOG

Unieś w górę dumnie wysoko czerwony sztandar!

WAD WAD Gospodarka Obserwuj notkę 6

Zainspirowany, jak zwykle zapładniającą intelektualnie, wymianą poglądów na TT z prof. Robertem Gwiazdowskim i najnowszą "ankietą" CAS

twitter.com/RGwiazdowski/status/460678517366063104

a także zbliżającym się świętem 1 maja :) chciałbym przedstawić poniżej proste wyliczenie dotyczące progresji podatkowej.

Wiedza o tym jak wygląda rozkład dochodów w USA zatacza coraz szersze kręgi, docierając do ludzi, którzy do tej pory może nawet nie wiedzą co to jest rozkład dochodów. Oczywiście cała zasługa w tym profesorów Saez'a i Piketty (im szybciej zostanie im wręczony "Nobel" z ekonomii tym lepiej dla wszystkich, no i też po co odwlekać nieuniknione ;) ). Fakt, że "Capital in XXI century" jest w momencie pisania tego tekstu bestsellerem w kategorii ogólnej "Books" w Amazon.com także jest czymś więcej niż zaskoczeniem.

W tym miejscu przypominam jak wygląda udział 1% najbogatszych Amerykanów w dochodach ogólnych:

topincomes.g-mond.parisschoolofeconomics.eu/

Sięga on obecnie 24% PKB. Czyli prostym rachunkiem wiemy, że na pozostałych 99% Amerykanów przypada

100% - 24% = 76% PKB.

Możemy pokazać, że na każdy 1% z górnego centyla przypada 24% PKB, a na każdy 1% z 99% przypada:

76 / 99 = 0,77% PKB.

Upraszczając:

24% / 0,77% = 31

Każdy Amerykanin z górnego centyla 1% ma do dyspozycji przeciętnie 31razywięcej dochodu (jest 31krotnie bogatszy) niż każdy Amerykanin z pozostałych 99%.

Wprowadźmy w tym momencie państwo z jego z założenia polityką redystybucyjną. Państwo polskie,żeby funkcjonować, potrzebowało w 2013r. zebrać ok. 42% PKB.

epp.eurostat.ec.europa.eu/tgm/table.do

Gdyby ograniczyć ilość transferów społ. w postaci emerytur i rent do niezbędnego minimum to państwo mogłoby zmieścić się w 36% PKB. Załóżmy, że te dwie grupy społeczne 1% i 99% biorą na siebie po równo (po 18%) koszt utrzymania państwa. Wtedy na 1% górnego rozkładu przypadłoby:

24% - 18% = 6% PKB

a na dolne 99%

76% - 18% = 58% PKB

"Niestety" takie założenie implikuje, że górne 1% musiałoby zostać obciążone tym, w rozumieniu "wolnorynkowców", skrajnie niesprawiedliwym, operesyjnym, złodziejskim podatakiem w wysokości 75% ( 18/24) Jak więc po tym "rabunku" wyglądałaby relacja dochodów 1% i 99%:

58% / 99 = 0,59%

czyli na górny 1% przypadałoby w tym momencie:

6% / 0,59% = 10,2razy więcej dochodu niz na pozostałych. Jak widać taka relacja dochodów jest skrajnie niesprawiedliwa i przypomnia wręcz socjalizm! (A stąd już tylko o krok od komunizmu, stalinizmu i wszystkich najgorszych rzeczy jakie może przynieść ze sobą taki rabunek!!! ;) )

Warto też uświadomić, bo nie jest to fakt powszechnie znany, że właśnie mniej więcej taka stopa podatkowa obowiązywała od roku 1935 do 1980 w USA i jak w tym okresie zmieniały się dochody 1% i 99%. Czewona przerywana linia na wykresie:

(zaczerpnięte z pracy Saez'a, Piketty).

To co powyżej jest tylko prostym ćwiczeniem intelektualnym, pisanym ze świadomością znacznego uproszczenia materii spraw. Przykładowo w Polsce z pewnością rozkład dochodów jest inny niż w USA, gdyż podobnież rozwarstwienie dochodowe jest mniejsze. Nikt naprawdę nie wie jakie ono jest, bo Ministerstwo Finansów broni upublicznienia tych danych mocniej niż Putin "praw mniejszości" na Ukranie.

Jednakże, ramowe wyliczenie jest z pewnością poprawne.

W tym momecie pragnę zachęcić czytelnika do obejrzenia prelekcji prof. Piketty'ego:

W której przywołuje mało szerzej znany fakt, że kiedyś Amerykanie narzucali podbitym przez siebie państwom (Niemcy, Japonia) progresywne systemy podatkowe, jako zdobycz cywilizacyjną. Widać jak wiele się od tego czasu zmieniło i ile zapomniano.

DISCLAIMER:

Względem tytułu, sprawdzić w słowniku czym jest sarkazm i ironia.

WAD
O mnie WAD

"Without data, you are just another person with an opinion" Andreas Schleicher, "It is difficult to get a man to understand something, when his salary depends upon his not understanding it!" Upton Sinclair "How do we know economists have a sense of humour? They use decimal points in their forecasts." William Bernstein "Productivity isn’t everything, but in the long run it is almost everything. A country’s ability to improve its standard of living over time depends almost entirely on its ability to raise its output per worker." Paul Krugman, The Age of Diminishing Expectations (1994)

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Gospodarka