Jak to jest z tym diabłem, cudami, religią i tradycją?

Wiesz co, ja uważam że jeżeli jakikolwiek istnieje, to napewno nie jest takim idiotą, jakiego go ludzie malują. Bez urazy, ale w Polsce jeszcze tego nie widać, w Stanach już tak, ludzie uważają że Bóg jest bardziej ludzki od nich. Sorry, mnie to nie rusza, wielkie potępienie, śmierć jak będziesz jadł mięso w piątek, sypiał nie z tą panną co trzeba, albo nie chodził co niedziele do specjalnego budynku, to chyba nie jest droga do Zbawienia jak dla mnie.

Co do religii zorganizowanych, to uważam że są potrzebne, ale nie konieczne. Większości głoszą dobre rzeczy, i robią wiele dobrych rzeczy. Ale czy aby być dobrym trzeba chodzić do kościoła??? Wielu uważa że tak, ja nie do końca. Po prostu trzeba myśleć co się robi i czy swoim zachowaniem kogoś nie krzywdzimy (albo siebie) nie zaś "Tak każe BÓG, więc tego nie wolno"...

Co do tradycji i faktów. Po prostu: bardzo często się nie pokrywają, ot tyle! Osobiście przestaje wierzyć w super świętych wstawicieli. Na marginesie, czy wierzysz że gdy coś zgubisz i pomodlisz się do św. Antoniego, to on CI OSOBIŚCIE POMOŻE? Wolne żarty, po sam to znajdziesz, bez jego pomocy, więc modlitwy nie są skuteczne. Niestety, fajnie by było gdyby były wysłuchiwane, ale w 90 % przypadków, naprawdę się nie sprawdzają. "Ale Uranusie, przecież są cuda!" No tak, szansa trafienia "szóstki w Totka" jest bardzo minimalne, a ludzie wygrywają. No tak, zdarzają się....

Bardziej jednak ludzie przypisują sobie zwykłe przypadki do rangi cudów, aby się wzmocnić albo potwierdzić jakąś własną tezę albo pogląd. Dwa proste przykłady: Pewien młodzieniec, a było to bardzo dawno temu, jadąc przez pustkowia złapała go wielka burza. Ów młodzian, tak się przejął że obiecał Bogu, że [B]Tylko przeżyje to rzuci pomysł pójścia na prawo i wybierze Teologię" [/B] Jak się okazało, przeżył, obietnicy dokonał, ale niestety tak mu się nie podobało w kościele że paręnaście lat po tym wydarzeniu przybił słynne 95 tez... Cud i Bóg uratował młodego Marcina? Czy był tam palec boży? Wydaje mi się, że nie było tam nic niezwykłego, choć modlitwa została "wysłuchana". Pytanie: jak by się nie pomodlił i nie obiecał, to przeżyłby? Raczej tak.

Druga opowieść: jeden z papieży około VI wieku, tak mi się zdaje, nie pamiętam dokładnie już, ale jak bardzo byście chcieli to mogę poszukać, miał napisać polemikę z heretykami. Ale, niestety nie był pewny czy to co proponuje jest prawdą. Jak się o tym przekonał? Położył karteczkę z swoimi pomysłami na ołtarz w bazylice rzymskiej, na noc. Przychodzi na drugi dzień, a tam poprawione z błędów wystąpienie. TO SIĘ NAZYWA CUD! Niewiarygodne!

Sprawa między czynieniem dobra a religią: kim jest ten szatan cały? "Czy wierzysz w diabła uwodziciela, który kusi cię do złego, i z jego podszeptów ludzie czynią zło"? WG. mnie... to wielka nieprawda. "Ale Uranus, największym sukcesem diabła było udowodnienie że go nie ma!" Czyżby?

Ludzie, mają tendencję do obarczania za porażki wszystkich innych, byle by nie siebie, a z sukcesami na odwrót. Jeżeli, nie obchodzi Cię własne dziecko, i zejdzie na "złą drogę" to co lepiej powiedzieć? "Nawaliłem, olałem go i nie obchodził mnie" czy może "no tak, Rock (Hip Hop), to diabelski wynalazek, to przez niego bagno wciągnęło moje biedne dziecko". Już widzicie na czym to polega? Obarczamy wszystko inne, personifikujemy zło, nie widząc że można wszystko wytłumaczyć bardziej racjonalnie. Co wy o tym sądzicie? Pozdrawiam!
 

(przedruk mojego postu z serwisu historycy org. Oto link: www.historycy.org/index.php