Język polski: pisownia a wymowa

_{Pisownia, wymowa, transkrypcja}

_{Wielu osobom wydaje się, że wymawia dźwięki w języku polskim tak, jak przedstawiają to literki łacińskie i diakrytyki. Tymczasem język (narząd mowy) produkuje dźwięki, które są często dalekie od pisanych w słowach. Przykładem może być wyraz [dąb], które wymawiamy przed pauzą jakby było pisane /domp/. Przekonanie, iż w tym słowie występuje dźwięk nosowy lub unosowiony jest błędne, przy czym dopuszczam indosynkratyczne przypadki wymowy z unosowionym [o], a także to, że jeśli ktoś się uprze wymówi [dąb] z nosowym dźwiękiem, z którym niestety [a] z diakrytykiem [ , ], czyli [ą] nie ma nic wspólnego.}

_{Dziś "spotkałem" na bilbordzie nieaktualną już, ale pewnie jeszcze opłacaną reklamę Szczecina, co przedstawia zdjęcie poniżej.}

_{Dla obcokrajowców, znających transkrypcję podano w dolnym lewym rogu jak Anglosas powinien wymówić Szczecin, zapewne aby odróżnić od słowa /sztetin/.}

_{Przedstawione na bilbordzie robaczki nie są transkrypcją wymowy słowa [Szczecin] w języku polskim z powodu podanego powyżej, nie mniej autor błędnie umieścił akcent (przycisk), który według niego dla Anglosasa ma padać na ostatnią sylabę}

_{Poniżej przedstawiam prawidłową transkrypcję słowa [Szczecin], a także dwóch innych słów w języku polskim, w wymowie których wiele osób jest przekonanych, że wymawia dźwięki, jakich nie wymawia. Przykładem niech będzie [Gdańsk], gdzie nie wymawiamy [ń], ani dźwięku zbliżonego do [ń]. Dla zabawy dorzuciłem transkrypcję wymowy jeszcze innego słowa – rzeczownika pospolitego.}

_{Na koniec, przypomniało mi się, że trzy czwarte Polski wraz z tzw. autorytetami od języka polskiego inaczej, naśmiewało się z wymowy Lecha Wałęsy we frazie [chcę powiedzieć]. Wałęsa mówił /chcem powiedzieć/. Można by podejrzewać wymowę Wałęsy o „intrusive /m/”(termin specjalnie dla Wodzianny), w miejscu oczywiście czystego nosowego [ę], (zapewne tak samo "czystego" jak w słowie [skręt]), jednakże nie było to „intrusive /m/” (specjalnie dla Wodzianny), ale niestety to trzy czawarte Polski po prostu nie słyszało o asymilacji, w tym przypadku- co do miejsca artykulacji, oraz o regule fonostylistycznej, która ułatwia językowi (narządowi mowy) płynne przemieszczanie się w jamie ustnej podczas produkcji dźwięków. Reguła fonostylistyczna co prawda dotyczy mowy szybkiej, podczas której język (narząd) „idzie na skróty”, aby nadążyć za mówiącym. Dlatego w przypadku Wałęsy mamy do czynienia ze specjalną regułą fonostylistyczną mowy półszybkiej, której przyczyną jest najprawdopodobniej nie za bardzo wyrobiony język Lecha Wałęsy.}

_{Zdaję sobie doskonale sprawę, że post ten może być mało zrozumiały, a nawet mało interesujący.}

W transkrypcji jednego ze słów pominąłem pewien element - znajdzie polonista, a nie historyk literatury polskiej od życiorysów i interpretacji.