Łużyce

Powstanie nowego państwa Kosovo jest początkiem koncepcji budowy zjednoczonej Europy ze zdecydowaną hegemonią Niemiec. To kolejny etap niemieckiej ideii  Mittel Europa, rozszerzonej na cały kontynent. Paradoksem jest to, że proces ten na tym etapie dokonuje się  poprzez dzielenie silnych państw,na mniejsze, słabsze, oczekujące duzej pomocy silniejszych. Na terenie Jugosławii powstało ich 7. Wcześniej była Czechosłowacja, w kolejce czeka Belgia i Ukraina. W tym ostatnim państwie nie trudno zauważyć możliwość powstania kilku państw, w części zach. Galicja ze Lwowem, w środkowej właściwa Ukraina ze stolicą w Kijowie, na wsch. część ciążąca do Rosji i na południu Krym. Na tym nie koniec, jest jeszcze Rumunia, Słowacja, Bułgaria, Włochy, Francja, Wielka Brytania, Hiszpania i Polska. Nie jest to political fictio, nie trudno zauważyć różnice reginalne, ekonomiczne, kulturowe i geograficzno-historyczne na terenie III RP. Wystarczy dokonać nowego podziału administracyjnego Polski na dużo większe województwa, warm-maz., pom. i kuj-pom. w jeden duży region Preusse, zach.pom. połączyć z Vorpommern w jeden reg. Pommern, lubuskie, dolnośląskie , opolskie i śląskie w Schlesien, mazow., łodzkie, lubelskie i podlaskie w Masovien, małopolskie, podkarpackie, świętokrzyskie i Galicję, czyli zach. Ukrainę w Galizien. podobny podział można zastosować w stosunku do Francji, Hiszpanii i Włoch. Zatem w kolejnym etapie takie zmainy przybliżą zdecydowanie taką koncepcję. Można jednak powstrzymać ten proces, bo chyba nie dasie całkowicie go zatrzymać. Niemcy uznają tylko trzy mniejszości narodowe na terenie RFN, Duńczyków, Fryzów i Serbołużyczan. dwie piuerwsze są podobnie jak Niemcy Germanami, stąd nie ma między nimi zbyt wielkich różnic, natomiasta Łużycznie przez Niemców nazywani Sorben są zach. słowiańską mniejszością. Na konferencji w Wersalu grupoa działaczy społeczno-politycznych tego narodu domagała sie utworzenia niepodległego państwa Łużyce. Nie znalazło to odpowiedniego poparcia i musieli oni czekać do zakonczenia II Wojny Światowej. Należy przypomnieć ,ze po I Wojnie na terenach wsch.Saksonii i Brandenburgii na zwartm obszarze, nad Nysą, sprewąi elsterą mieszkało około 600 tyś Łużyczan. Po II Wojnie Światowej z tą mniejszośćią utożsamiało sie dwukrotnie mniej ludności, czyli 300 tyś.Wtedy podjęli drugą próbę upodmiotowienia swojego narodu. Największe poparcie zyskali wśród Czechów, była nawet koncepcja utworzenia Federacji czechosłowacko-Łużyckiej. jednak Sowieci nie chcąć osłabiać wsch. komunistycznych Niemiec odrzucili ją. 60 lat po wojnie na tych terenach w językach łużyckich mówi już tylko 60 tysięcy, 10-krotnie mniej niż 80 lat temu, w niedługim czasie prawdopodobnie ten język będzie martwy a co za tym idzie zniknie naród Lużyczan. Stanowia oni obecnie niewielka mniejszość na swoich rdzennych i historycznych terenach zasiedlonych od V i VI w. 40 tyś Górnołużyczan i 20 tyś. Dolnołużyczan jest tak samo zagrożonych jak mniejszość serbska w Kosowie. Za kilkadziesiąt l;at, a moze nawet za kilka lub kilkanaście w tym regionie będą żyli sami Albanczycy podobnie jak na Łużycach Niemcy. Dlatego dzisiaj azeby powstrzymać niemiecką ekspansję na drodze budowy Europeische Union trzeba głośno domagać sie , zrobić wszystko co możliwe w kierunku utworzenia niepodległego państwa łużyckiego. Niemców można zwyciężyć ich własną bronią i zdecydowaniem. Minister Sikorski chce uznania Kosowa zapominając o Łużyczanach, zresztą nie sądzę ażeby posiadał jakąś wiedzę o tym narodzie.Tylko w ten sposób uzmysłowimy Niemcom jaki los gotują Europie.