Bronisław Geremek jest politykiem, tak jak Wielka Brytania jest wyspą, o czym niektórzy z komentatorów tzw. sprawy Geremka zdają się zapominać.
Jego protest, określany przez niego samego jako moralny, jest raczej wystudiowanym zagraniem politycznym wymierzonym po pierwsze, w ideę lustracji, a po drugie, w konkretną ustawę lustracyjną (która, ze względu na swoją bublowatość, jest świetnym pretekstem).
Moralność nie rozgrywa się bowiem – zwykle – w świetle jupiterów i konferencji prasowych, nie mówiąc o oświadczeniach publikowanych przez największe media polskie i europejskie. Najlepszym tego dowodem jest wszakże informacja na temat protestu Mazowieckiego w tej samej sprawie.
Porównanie tych sytuacji pozwala zaś na sformułowanie co najmniej dwóch komentarzy.
Po pierwsze, polityka polska nie rozgrywa się już dzisiaj wyłącznie pomiędzy Odrą i Bugiem, a nowy europejski Traktat Konstytucyjny, jeśli kiedykolwiek wejdzie w życie, ten stan tylko pogłębi.
Po drugie, określenie granicy między intelektualistą i politykiem poza zaznaczeniem różnicy wykształcenia (bo zakładamy, że intelektualista to osoba bardzo dobrze wykształcona, czego nie można ex definitione powiedzieć o polityku), wymaga także określenia kontekstu działania danej osoby. Innymi słowy, Geremek pomimo swojego tytułu profesorskiego tym różni się od Mazowieckiego (który takiego tytułu nie posiada), że to raczej ten drugi jest intelektualistą kierującym się wartościami uniwersalnymi, a ten pierwszy po prostu politykiem, który nad takie wartości przedkłada interes polityczny i podporządkowaną mu retorykę.
Inne tematy w dziale Polityka
