Coraz dalej do publicznej TVP

Polityka polska jest dziś bardzo marnej jakości. Media nie pomagają jej niestety podnieść, zwłaszcza te elektroniczne. Dlatego stworzenie porządnej telewizji publicznej jest w interesie nas wszystkich obywateli. To, co dziś się dzieje w TVP to dramat. Tak naprawdę nigdy nie udało się stworzyć prawdziwej telewizji publicznej. Najbliżej tego projektu było być może za Walendziaka, potem z Dworaka, Wildsteina i – mimo wszystko – Urbańskiego. Ale porządnej publicznej TVP nie było nigdy. Chyba tylko radiowa „Trójka” za Skowrońskiego była, jakie powinno być publiczne medium.

Ciągle jednak mam cień nadziei, że wszyscy zdadzą sobie sprawę z tego, jak bardzo potrzebna jest telewizja wolna od polityków, ale też wolna od nacisku biznesu i bezwzględnych rządów słupków oglądalności. Telewizja, która będzie wydawać duże pieniądze nie na rozbudowaną administrację, ale na fachowych dziennikarzy, researcherów, która będzie wyznaczać standardy. W której prowadzący program nie będzie musiał bać się, że podczas debaty o konstytucji czy prawach człowieka odpłyną widzowie do serialu w prywatnym kanale w wyniku czego on starci program.

Niestety poprawki naniesione wczoraj przez Senat nas do tego momentu oddalają. Uzależnienie finansowania TVP od decyzji polityków, bez żadnego zdrowego mechanizmu prowadzi do jeszcze większej zależności mediów publicznych od rządzących. Ktokolwiek zostanie prezesem, będzie musiał chodzić na nieustanne kompromisy z rządzącymi, bo będzie drżał o budżet. Ta ustawa jest bardzo zła. Nadaje się niemal w całości do kosza.

PiS i Po mogłoby uchwalić razem taka ustawę jak trzeba. Gdyby tylko chciały. PiS nie chce iść na to, bo ciągle liczy, że utrzyma tam jakoś swoje przyczółki, by bronić się przed PO. A Platforma myśli, ze przejmie telewizję w całości i rządzić już będzie wiecznie.

Jedni i drudzy tylko na tym tracą. Ale my wszyscy  tracimy cały czas.