A gdyby tak każde dziecko miało w plecaku zamiast sterty podręczników i zeszytów laptopa? Niewielkiego, odpornego na zniszczenie, energooszczędnego laptopa z ekranem będącym także czytnikiem książek w formie elektronicznej, laptopa wypełnionego edukacyjnym oprogramowaniem i umożliwiającego dzieciom wspólną pracę w lokalnej sieci bezprzewodowej? Laptopa który kosztuje 100$?
OLPC w Bostonie to nietypowa instytucja, którą miałem okazję odwiedzić w sierpniu zeszłego roku. W biurze wielkości sporego boiska do koszykówki brakuje tradycyjnych boksów. W otwartej przestrzeni wspólnie pracuje kilkudziesięciu programistów, specjalistów od edukacji i inżynierów nad rewolucyjnym laptopem, który przez nich samych konsekwentnie nazywany jest narzędziem edukacyjnym, a nie komputerem. Narzędziem, które udostępniając bardzo zaawansowane (a ten laptop, pomimo wyglądających skromnie specyfikacji, potrafi robić rzeczy których twój laptop na pewno nie potrafi) technologie dzieciom na całym świecie ma skutecznie zwalczyć cyfrowe wykluczenie.
W ciągu najbliższych kilku miesięcy pierwsze laptopy zaczną trafiać do dzieci na całym świecie. Poza Polską, rzecz jasna. Nie dlatego bynajmniej, że cyfrowe wykluczenie nas nie dotyczy. Dotyczy nas w przerażającym stopniu (proszę rzucić okiem na raport Dominika Batorskiego opublikowany w dokumencie Diagnoza Społeczna 2005). Dlatego, że brak jest świadomości problemu, a w związku z tym woli, w tym woli politycznej, jego rozwiązania.
Nie znaczy to, że w Polsce nie ma osób zainteresowanych tym projektem. Brak jest jednak publicznej debaty nad przystąpieniem Polski do tego programu zarówno na poziomie lokalnym, jak i centralnym.
Dziś otwarto nową stronę projektu OLPC wraz z formularzem umożliwiającym zgłoszenie już nie - jak to było dotychczas - na poziomie ministerstwa edukacji, ale także na poziomie społeczności lokalnej. Z tego co zrozumiałem o przydział laptopów mogą ubiegać się gminy czy nawet szkoły, o ile wypracują źródła finansowania i metody implementacji. Jest nadzieja?
