- Smerfy nie potrzebują pieniędzy. Dzielą się równo wszystkim co mają - oznajmiła mi właśnie skrzekliwym głosem mama Gargamela. Ha! Od dawna to podejrzewałem, ale teraz mam dowód.
Dzisiejsza dobranocka opowiadała jak kończy się zastąpienie wszystkich rozmaitych relacji społecznych jednym ich tylko rodzajem - transakcjami finansowymi. Zły Gargamel razem ze swoją jeszcze gorszą mamą podrzucają do wioski smerfów drzewko z pieniędzmi, które rozsiewa złudny, ale pociągający zapach Mamony. Pierwszą ofiarą staje się Łasuch, który zaczyna pobierać opłaty z swoje wypieki i w krótkim czasie staje się włąścicielem wszystkich smerfowych ruchomości. Skutki są rzecz jasna katastrofalne: teoretycznie ma wszystko, ale nikt nie chce się z nim bawić. Kiedy Łasuch zrozumiał, że dalsze podążanie drogą kapitalizmu skończy się całkowitą alienacją jednostki i rozpadem więzi społecznych, zrezygnował z pojęcia własności, a dobra ruchome z powrotem trafiły w ręce tych, którzy ich najbardziej potrzebowali (hantle dla Osiłka, okulary dla Ważniaka, itd). Drzewko z pieniędzmi Papa Smerf odniósł Gargamelowi, który natychmiast pobił się ze swoją mamą.
Ciekawe, kiedy pojawią się głosy, że Smerfy powinny natychmiast zniknąć z telewizji...
