Przemysł zbrojeniowy na terenie Polski przed rokiem 1918 właściwie nie istniał, należało go więc zbudować od podstaw. Przekazanie Polsce Fabryki Karabinów w Gdańsku wpłynęło na decyzję o wprowadzeniu do produkcji (oraz przyjęciu na uzbrojenie Wojska Polskiego) karabinu Mauser wzór 98. W 1923 roku opracowany został pierwszy bagnet polskiej konstrukcji (wz. 22) przeznaczony dla karabinu Mauser wzór 98, znacznie lżejszy i delikatniejszy w porównaniu do niemieckiego bagnetu wzór S 84/98. Zlecenie produkcji otrzymała Zbrojownia Nr 4 im. gen. Ludwika Bogusławskiego w Krakowie. Prezentowany bagnet to tzw. "odwrotka" (wyprodukowany w ilości około 16500 szt.) na zewnętrznym progu posiada wybity skrót wytwórni - Zbr. 4. a na wewnętrznym wizerunek orła w koronie - godła państwowego, oraz litery W.P. Oznaczenia te czyta się od strony rękojeści, a nie od strony sztychu, co w połączeniu z brakiem numeru seryjnego na głowni stanowi znak wyróżniający wczesne bagnety wz. 22. W początkowej fazie produkcji Zbrojownia Krakowska nie posiadała rysunku konstrukcyjnego przedstawiającego bagnet z obu stron wraz z odpowiednimi sygnaturami, stąd też forma cech, jak też miejsce ich wybijania stanowiły swego rodzaju improwizację (prawdopodobnie wzorowano się na układzie oznaczeń bagnetu austro-węgierskiego wz. 1895). Pod koniec sierpnia 1924 roku Departament III Artylerii i Uzbrojenia wydał odpowiednie zarządzenie odnośnie znakowania bagnetów (nazwa wytwórni i numer seryjny wybity na progu zewnętrznym, godło państwowe i litery W.P. na wewnętrznym). Z powodu niemożności usunięcia oznaczeń oraz wybicia numeru na zahartowanej głowni, kierownictwo Zbrojowni zdecydowało o pozostawieniu starych oznaczeń i zaopatrzeniu "odwrotek" w numer fabryczny wybity na jelcu (jelce wykonywane były ze zwykłego kutego żelaza).
Bagnet wyposażony został w głownie stalową, prostą, jednosieczną, szlifowaną na ostro, z dwustronnym wklęsłym zbroczem. Grzbiet płasko szlifowany, pióro jednosieczne, symetryczne. Głowica stalowa, z ukośną dolną krawędzią, lutowana do trzonu i nitowana pojedynczym nitem stalowym. Prowadnica w części grzbietowej, okrągła nakrętka przycisku po stronie zewnętrznej. Zatrzask blokujący ze sprężyną spiralną typu Weyersberg. Jelec stalowy, z zaokrąglonym przednim ramieniem i wklęsłym podparciem pod lufę na końcu tylnego ramienia. Rękojeść z okładkami z drewna orzechowego, mocowanymi do trzpienia dwiema śrubami stalowymi. Grzbiet rękojeści bez osłony ogniowej. W dolnej części okładzin, nad jelcem, umieszczone są podłużne otwory odwadniające. Wszystkie metalowe części bagnetu są polerowane.Pochwa z blachy stalowej, zakończona okrągłą gałką ochronną, produkcji warszawskiej fabryki "PERKUN". Dławik z dwiema sprężynami i ostrogą, mocowany do płaszcza pochwy stalową śrubką. Zaczep do żabki owalny, przylutowany wraz z wzmacniającą pod- kładką do płaszcza pochwy. Pochwa pokryta była lakierem koloru czarnego oraz oliwkowo - zielonego.
Oznaczenia: na progu głowni po stronie zewnętrznej wybita sygnatura producenta - Zbr. 4. (Zbrojownia Nr 4 im. gen. Ludwika Bogusławskiego). Po stronie wewnętrznej progu głowni wybity znak własnościowy Skarbu Państwa, wizerunek orła w koronie - godła państwowego, oraz litery W.P. (Wojsko Polskie). Na jelcu po stronie zewnętrznej wybity numer bagnetu - 18286. Powyżej zaczepu pochwy, z prawej strony wybita cecha imienna rzeczoznawcy C.O.M.U. - litera S w kwadracie, na tylnym płaszczu wybity numer bagnetu z którym wcześniej pochwa stanowiła komplet - 217838.
