7 psychopatów

 Plakaty krzyczą: „Tarantino spotyka braci Coen”. Takie połączenie pasowałoby bardziej do poprzedniego filmu Martina McDonagha „In Bruges”, za który reżyser dostał w pełni zasłużoną nominację do Oskara. Teraz mamy do czynienia z filmem-zgrywą, mieszkanką gatunkową, która zaczyna pokazywać, że Irlandczyk zaczyna być niezależnym podmiotem w światku filmowym. Tacy są właśnie tytułowy „7 psychopaci”.

Nie będę za bardzo opowiadał tutaj fabuły, bo jest ona dość skomplikowana. Dla porządku jednak – wypalony scenarzysta (świetny Colin Farrell) męczy się nad scenariuszem filmu sensacyjnego. Nie pomaga mu wcale zamieszanie związane z jego przyjacielem Billy’m (Sam Rockwell), który dla pieniędzy kradnie psy. Niestety tym razem trafia na niewłaściwego psa – własność Charliego (najlepszy z całej obsady Woody Harrelson), bezwzględnego przestępcy. Już sam pomysł wyjściowy jest dość oryginalny, a McDonagh potrafi z niego wycisnąć chyba nawet więcej niż to możliwe. Mamy bowiem w „7 psychopatach” elementy satyry na Hollywood, film gangsterski i ostrą czarną komedię. Co jest jednak najciekawsze, to fakt, że McDonagh tworzy niejako film w filmie.

Cała recnezja znajduje się tutaj.