Jeśli po tych niekończących się, zawsze ostatecznych upadkach i wpadkach Jarosława, po iście samobójczych wypowiedziach, czynach i zaniechaniach Antoniego, po nieodmiennie terminalnych posunięciach PISu w ciągu ostatnich 3 lat ilośc osób wierzących, iż nad Smoleńskiem dokonano zamachu, wzrosła czterokrotnie i wyraźnie przekracza 30%, a w wersję oficjalną nie wierzy już większość, może niektórzy powinni wreszcie zrewidować nieco swoje oceny i zachowania?
Oczywiście, nie mówię o opłacanych, dyżurnych MO-netach czy "prawicowych dziennikarzach", których jedyną troską jest utrzymanie posady w "opozycyjnych" gazetach, pojawiających się na rynku jak grzyby po deszczu, nie wiadomo skąd i to za ciężkie, także nie wiadomo skąd wzięte miliony. Podobnie jak nie interesują mnie "opozycyjni" (zawsze przede wszystkim wobec PIS) politycy oraz skupiona wyłącznie na sprzedaży swoich produktów, obwoźna, plastikowa "konserwa".
Mówię wyłącznie o mocno zmęczonych, czasem zdezorientowanych i gubiących się, ale wciąż wierzących w to, że Polskę można odzyskać i odbudować. Ja ich rozumiem, to naprawdę niełatwo przetrwać pod tak zmasowanym i profesjonalnym ostrzałem propagandowym, nie ulec zwątpieniu i w takt rytmicznie bijących bębnów nie zacząć, od czasu do czasu, bezsensownie i samoniszcząco wściekać się na naszych.
W takich chwilach proponuję powrót do tego, co napisałem w pierwszym akapicie.
Po prostu nie ma dowodów, że oni nie wiedzą co robią, a to co robią jest nieskuteczne.
Nie znajdą się także dowody na to, że wszystko co czynią, dałoby się robić zdecydowanie szybciej i lepiej. Podkreślam, wszystko co robią, a nie to, co zdaniem wielu, zamiast tego robić powinni. Mimo tego zastrzeżenia, i tak pewnie to właśnie stwierdzenie może wzbudzić największy opór. Proponuję się wobec tego zastanowić nad następującym argumentem za jego słusznością.
Dlaczego 90% tych, którzy przekonują, że praktycznie wszystko co robi Kaczyński i PIS jest głupie lub nieprofesjonalne, prędzej czy później okazuje się jawnymi wrogami tych, którym wcześniej próbowało "dobrze" doradzać? Oczywiście "doradzać" prawie nigdy nie wyjaśniając, jak w takim razie należałoby to "inaczej", "dobrze" zrobić?
To nie jest kwestia "wiary w naszych", choć i ta się w wielu przypadkach przydaje. To jest po prostu, wracam do pierwszego akapitu, kwestia faktów. Po naszej stronie także walczą profesjonaliści i to z kilkudziesięcioletnim stażem w swoim fachu.
Poczekajmy trochę i zobaczymy, jak "tragicznie" odbije się na wszelkiej maści notowaniach bęben pod nazwą "Antek i 3 ofiary". Podobnie jak takich, zużytych i dziurawych obecnie bębnów, cały magazyn.
W tej chwili problemem nie jest już klęska kłamstwa. To tylko kwestia czasu.
Prawdziwym problemem jest to, co za jakiś czas zrobi na przykład ze swoim przekonaniem, że w Smoleńsku doszło do zamachu, 51% Polaków? Ilu z nich uwierzy w zamach i przerazi się konsekwencji tej wiary, nie mówiąc już o wiedzy? Ilu wreszcie pogodzi się z zamachem, jako całkowicie im obojętnym wyjaśnieniem tego, co się nad Smoleńskiem zdarzyło?
Czy będą oni w stanie powiązać oczywistą już dla nich współwinę polskich władz ze swoją codzienną sytuacją? Uległość wobec Moskwy z brakiem pieniędzy na ogrzewanie domu, posłuszeństwo wobec Berlina z groźbą opodatkowania swoich oszczędności w niemieckim banku?
Zabicie Głowy Państwa z uwiądem użyteczności tego państwa także dla nich? Z realną grożbą, ze w takim państwie nikt, również oni, nie jest już w żadnym momencie i w żadnej sprawie bezpieczny?
Odległe skojarzenia, ktoś powie. Intelektualne wyzwania ponad poziom zjadaczy tefałenów. Zgoda, choć nie do końca, presja codzienności daje czasem ekspresowe efekty edukacyjne. Ale tak jak napisałem - to jest właśnie prawdziwe wyzwanie.
I dla bezustannie upadających, którzy coraz bardziej wzrok wytężając, patrzą w dół na skutki kolejnych wzlotów ich przeciwników.
I dla nas samych.
Inne tematy w dziale Polityka
