XXXIII Odurzajcie się
” Trzeba być zawsze odurzonym. To wszystko i jedyne co najważniejsze. Trzeba bez przerwy odurzać się, aby nie czuć straszliwego brzemienia Czasu, który łamie barki i powala do ziemi.
Ale czym? Winem, poezją albo cnotą, czymkolwiek chcecie. Ale odurzajcie się.
I jeżeli czasami, kiedy będziecie na schodach pałacu, na zielonej trawie parowu, w ponurej samotni pokoju, obudzicie się, a odurzenie osłabnie albo zniknie, zapytajcie się wiatru, zapytajcie się fali, gwiazdy, ptaka, zegara, tego co ucieka, tego co jęczy lub pędzi, która godzina jest, a wiatr, fala, gwiazda, ptak, zegar odpowiedzą wam: “Wybiła godzina pijaństwa. Odurzajcie się, aby nie być niewolnikami zamęczonymi przez Czas, odurzajcie się nieustannie! Czymkolwiek chcecie, winem, poezją albo cnotą”
Charles Baudelaire
(1821-1867)
Poeta francuski uważany za największego, obok Arthura Rimbauda i Stéphane’a Mallarmégo, nowatora sztuki poetyckiej w epoce dramatycznie rodzącej się i przekształcającej kapitalistycznej nowoczesności w Europie.
