[wyjaśniam niezorientowanym, że napisałem właśnie
książkę o Meblach Kowalskich – bodajże najpopularniejszej
meblościance PRLu. Projektantami tychże Mebli Kowalskich
byli moi Rodzice (szczegóły zobaczTUTAJ). Na pierwsze ze spotkań
promocyjnych książki zapraszam w sobotę (zobacz niżej, pod Antologią).
A tymczasem – antologia wypowiedzi użytkowników mebli o tychże meblach;
wszystkie teksty pomieszczone zostały in extenso w książce – tu skrócone
– podobnie utajniłem na razie imiona i nazwiska autorów
wypowiedzi, które w książce ujawniam.]
.
willa artysty
[…] proste podziały [Mebli Kowalskich] były kontrastem chaosu. […] lubię ich bezpretensjonalność, lubię zakodowany w nich świat mych wspomnień […] Zostały pokazane na wystawie prac Ojca w Muzeum Narodowym w Poznaniu – odtworzyłem tam fragment jego pracowni, ściany zabudowanej meblami projektowanymi przez Kowalskich i po brzegi wypełnionymi wszystkim, co Ojciec zgromadził. […] po wystawie wróciły do łask i nadal, co mnie bardzo cieszy, będą w domu. To bardzo praktyczne i ładne meble, niesłusznie długo pogardzane, teraz na nowo doceniane. [syn znanego poznańskiego grafika, obecnie również znany grafik]
dom wynalazcy
[po przeprowadzce z bloku nasz obecny dom – nowa willa –] okazał się także świetnym miejscem dla [tych mebli] […] Nieco surowy segment z czarnymi szybami zajął miejsce w gabinecie, regały z szybami czerwonymi wypełniły pokój gościnny, a szafy z przemalowanymi na biało bokami uzupełniły wyposażenie jasnej i przestronnej sypialni. W domu znajduje się także pracownia […] w której segment Kowalskich ,,ugina się’’ pod projektami, dokumentami i wynikami badań. [inżynier - wynalazca z „Tonsilu”]
dzieciństwo dziennikarki
Tego lata [po powrocie z wakacji czekał na mnie] pokój urządzony nowymi meblami, o których mama opowiadała z entuzjazmem. […] musiałam wyartykułować swój zachwyt – bo to był zachwyt! Najbardziej spodobały mi się przegródki przypominające te w sekretarzyku mojej babci i zaanektowałam je w całości dla siebie. […] Rodzice atrakcyjnie rozplanowali wnętrze, łącząc nowe meble z ludwikowską kanapą i obrazami mego dziadka […] przegródki „sekretarzykowe” […] towarzyszyły mi w każdym moim mieszkaniu i porządkowały także przestrzeń biurek trójki moich dzieci. […] meble Kowalskich kojarzą mi się nieodmiennie z aurą sierpniowego popołudnia […] kiedy pierwszy raz je zobaczyłam w naszym pokoju.[wnuczka jednego ze znanych malarzy międzywojnia, obecnie dziennikarz mediów katolickich]
u budowlańca i nauczycielki
[…] Szczerze podziwialiśmy projekt pod względem funkcjonalnym, a także technicznym. Był dopracowany w szczegółach, a gotowe elementy łatwe do montażu. […] W małym mieszkanku [Meble Kowalskich] znakomicie się sprawdzały […] Pod koniec poprzedniego tysiąclecia wybudowaliśmy wreszcie własny dom. Zaprojektowałam w nim dużą bibliotekę i w niej ulokowaliśmy wszystkie nasze segmenty Kowalskich, w liczbie aż jedenastu sztuk! Zmodernizowaliśmy je zlecając stolarni nacięcie kasetonów, aby wszystkie półki w bibliotece były oszklone. […] Darzymy je sentymentem. [małżeństwo inżynierów budownictwa]
w służbie filologii klasycznej
[…] Meble przeprowadzały się wraz z nami, stały krótko w kamienicy na ul. Poznańskiej, potem znowu w blokowiskowym mieszkaniu na os. Czecha. Były bardzo wygodne i proste w obsłudze, czyli demontowaniu i ponownym skręcaniu. […] Później zostały przerobione […] Jedna z szaf służy do dziś […] to dowód żywotności sprzętów zaprojektowanych przez Kowalskich, a wyprodukowanych w PRL-u. Zawsze mówię studentom, że nie wszystko z tamtej epoki było złe.[córka znanego profesora filologii klasycznej z Poznania, także filolog klasyczny]
mieszkanie inżyniera budownictwa
Moje mieszkanie z 1973 roku [trzypokojowe, o powierzchni 54 m. kw.] umeblowane zostało w segmenty Kowalskich uzupełnione meblami tradycyjnymi: tapczany, stoły, krzesła itp. […] eksploatowane były prawie pięćdziesiąt lat w funkcjach dla nich przeznaczonych. […] Zaletami […] stwierdzonymi w czasie długiej eksploatacji, są: łatwość komponowania różnych funkcji, łatwość doboru elementów, samodzielny montaż, łatwość przeróbki i zmiany funkcji całości i fragmentów. Używane przeze mnie meble po pięćdziesięciu latach wciąż zachowały swoją świeżość i elegancję faktury. […] Zespolenie faktury fornirowej (okleiny) z płytą wiórową jest trwałe i nie wykazuje zmian. Rzadkim uszkodzeniom ulegały najczęściej zawiasy: wycierały się w nich trzpienie lub w nadmierną szczelinę rozchylały się blaszki zawiasowe, powodując wypadanie drzwi. Umieszczenie tapczanu wydaje się rozwiązaniem mniej trafnym. […]W podsumowaniu porównanie zalet i wad mebli Kowalskich przemawia zdecydowanie na korzyść ich licznych zalet.[inżynier budownictwa]
- - - - - - - - -
Najbliższe spotkanie z książką i Meblami Kowalskich – na Targach Rzeczy Ładnych: Warszawa, Plac Unii, sobota-niedziela 22-23 XI, przez cały czas na stoisku firmy Nowymodel.org, wykład na powierzchni ogólnej (godzina tegoż wkrótce podaną zostanie).
Meble Kowalskich – to moje rodzeństwo, czyli projekt moich rodziców, Bogusławy i Czesława Kowalskich. Napisałem o tym właśnie rodzinną książkę – którą przedstawiał będę tutaj Szanownym Czytelnikom we fragmentach (Jacek Kowalski, „Meble Kowalskich. Ludzie i rzeczy”, Wydawnictwo Dębogóra, Poznań 2014). Promocjom książki towarzyszą spotkania i pokazy krzesła projektu mego Ojca (było zaprojektowane w komplecie do Mebli Kowalskich, ale nigdy nie skierowano go do produkcji – zaczynamy teraz, wykonuje owo krzesło firma Nowymodel.org) . Jest też strona www Mebli Kowalskich | i Fanpage Mebli Kowalskich.
Inne tematy w dziale Kultura
