Pewnie już nieliczni pamiętają pierwszą wersję Salonu 24. W sumie ja też nie odtworzyłbym z pamięci jej układu graficznego, ale pamiętam, że pozbawiony zdjęć wprowadzających układ, pozwalał na jednej stronie, w czytelny sposób, zmieścić dorobek braci blogerskiej z nawet kilku dni. Po wprowadzeniu nowego układu graficznego, w którym dominują zdjęcia, na tablicy tkwią niejednokrotnie po kilka dni, nie czytane, często płytkie w treści, notki etatowych blogerów. Ja rozumiem, że nastały czasy przekazu obrazem, jednak akurat tutaj, i to jest chyba najcenniejszy aspekt tego portalu, najważniejszy jest przekaz pisany. Zdjęcia w zasadzie niczego nie wnoszą do treści, często, gęsto sugerując tylko, o czym jest notka NAPISANA!
Konia z rzędem temu, kto mi logicznie uzasadni (poza teoriami spiskowymioczywiście) układ następnych stron. Wielgachne zdjęcia, pozwalają zmieścić na nich ledwie kilka notek. Dlatego, aby sprawdzić, co ciekawego napisano w ciągu kilku ostatnich godzin, trzeba czasami kartkować dobrych parę stron w głąb piwnicy. Ostatnia zmiana układu graficznego, idzie dokładnie w tą samą stronę. Doprawdy nie wiem, co autor miał na myśli lokując komentarze pod notką na samym dole strony, oddzielone od treści notki kilkoma blokami, nie mającymi nic wspólnego z notką, oraz, co jest najbardziej zastanawiające, białą pustą przestrzenią na szerokość ekranu. Tak więc, aby dotrzeć do czasami najciekawszej części notki, trzeba przewijać i przewijać, licząc na to, że może w końcu do komentarzy się dokopię.
Zadaję pytania o sens takiego, a nie innego układu, choć w rzeczywistości, doskonale zdaję sobie sprawę z podtekstu. Salon24 chce uchodzić za niezależny portal blogerski, na którym wszelkie opinie będą traktowane w taki sam sposób. W pewnym zakresie tak właśnie jest i dlatego lubię tu zaglądać oraz wyrażać swoje opinie. Jednak mam świadomość, że w miarę popularne blokowisko, jest istotnym czynnikiem opiniotwórczym dla sporej rzeszy Polaków. Dlatego, aby wilk był syty i owca cała, redaguje się układ graficzny portalu w taki sposób, aby ten, który wchodzi tutaj incydentalnie, a takich zapewne najwiecej, dostrzegał głównie oficjalne treści, niewiele odbiegające od przekazu głównego ścieku. Tym samym utwierdzał tego, który szuka niezależnych, ale w miarę wiarygodnych źródeł informacji, że nie istnieje alternatywna rzeczywistość poza tą, którą podają na tacy w telewizji.
Komentarze