Orędzie noworoczne Prezydenta RP nie należy do wystąpień zapadających w pamięć na dłużej. Znalazło się w nim wszystko, co lekkie, łatwe i przyjemne: sukcesy Małysza i Kowalczyk, piękno ojczyzny i pozdrowienia dla tych, co uczą i bronią. Aby po ubiegłorocznych awanturach z krzyżem i dominujących wszystko dyskusjach o in vitro nie było wątpliwości odnośnie światopoglądu mówcy, nie zabrakło akcentów chrześcijańskich - Prezydent pozdrowił chorych i samotnych.
Trudno zgodzić się z egzaminem zdanym przez państwo i przez instytucje a jeszcze trudniej z rozważną polityką rządu. To że wiele instytucji państwowych i procedur zupełnie nie sprawdziło się po 10.04.2010 roku widać gołym okiem. Jeśli chodzi o rozważną politykę rządu w sprawach gospodarczych, to prawie wszyscy ekonomiści, także i ci, których trudno jest posądzić o sympatie propisowskie, biją na alarm i to nie z powodu rozwagi. Nie całkiem jasne jest stwierdzenie, że Polska wróciła na "pozycje liczące się w świecie". Bo jak przedkłada się to na konkrety? Kiedy doszło do tego i dlaczego? Czy stało się to wskutek katastrofy smoleńskiej? Odpowiedzi na to giną we mgle.
Z jednym elementem wypowiedzi można się z całą pewnością zgodzić: "Zagrożeniem jest wzrost agresji w życiu publicznym".
Zyczmy więc sobie wszystkim aby sprawujący władzę stworzyli takie warunki, aby rozsądny dialog był możliwy. Przełamanie się opłatkiem wśród szykan, poniżania i bezczeszczenia pamięci zmarłych jest pozbawione sensu i może być tylko hipokryzją.
Panie Prezydencie, wszystkiego najlepszego w Nowym Roku! Zyczmy sobie aby deklaracje i słowa o zgodzie zamienić w konkretne działanie i do dzieła!
Obserwuję z dużym niepokojem i opisuję Polskę posmoleńską. Poza tym zdarza mi się czasami opisywać inne sprawy.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
