Od wczoraj prawactwo daje świadectwo braku szacunku dla - jak to sami mówią - majestatu śmierci. Zaczęło się od tego, że były minister J. Szyszko skrytykował ideę żłobków, jako pozostałości po komunizmie. Ponieważ minister bierze udział w kampanii wyborczej, został słusznie skrytykowany, bo to co sobie wyobrażał na temat wzorcowej rodziny, prowadzi wprost do depopulacji. Krytyka, jak na temperaturę kampanii, miała raczej średni poziom. Następnego dnia po publikacji słów p. J. Szyszki dowiedzieliśmy się, że umarł. I się zaczęło.
Najpierw posłanka K. Pawłowicz zaatakowała TVN, które skrytykowało ministra: TVN pewnie się cieszy, wczoraj wieczorem wściekle szczuli na profesora Szyszkę. Krok dalej poszedł p. M. Świrski, bo już nie tylko sugerował radość z czyjejś śmierci, ale również wskazał jej przyczynę: Jeżeli można powiedzieć o kimś w Polsce, że został zaszczuty przez media - to właśnie o ś.p. Panu Prof. Janie Szyszko. TVPInfo również tłumaczyło zgon ministra: PROF. SZYSZKO ŹLE ZNOSIŁ ATAKI NA JEGO OSOBĘ - wymyślono w paskowni. Kropkę nad i postawił p. J. Kaczyński, który powiedział: Majestat śmierci nie pozwala mi dzisiaj o tym mówić, ale trzeba będzie o tym powiedzieć, bo to nie był przypadek, że akurat dzisiaj, że akurat teraz.
Podsumujmy, jak wygląda świat według prawaków: Względnie zdrowy p. J. Szyszko, tłumaczy czym jest właściwy model rodziny. Zostaje jednak zaszczuty przez liberalno-lewackie media. Szczucie załamuje go tak, że stan zdrowia gwałtownie się pogarsza i p. J. Szyszko umiera. Tak niedwuznacznie przedstawia to prawa strona.
A przecież rzeczywistość jest inna. Śmierć ministra została przez PiS potraktowana obrzydliwie instrumentalnie. Umarł? Wykorzystajmy to. Mamy kolejną możliwość działania: zaatakujemy wrogie media.
Wszystko na sprzedaż.
