maciekdrozdz maciekdrozdz
433
BLOG

Ernest Wilimowski - Lewandowski dwudziestolecia między wojennego

maciekdrozdz maciekdrozdz Piłka nożna Obserwuj temat Obserwuj notkę 3


      Jestem z wykształcenia historykiem, pasjonuje się historią futbolu. W związku z tym od pewnego czasu nosiłem się z zamiarem stworzenia na moim blogu cyklu artykułów przybliżających biografie wybitnych piłkarzy z minionych epok. Do pierwszego wpisu postanowiłem wybrać Ernesta Wilmowskiego, chyba najwybitniejszego polskiego piłkarza epoki międzywojnia.

   Ernest Wilimowski urodził się 23 czerwca 1916 roku w Katowicach, mieście będącym wówczas częścią Cesarstwa Niemieckiego. Na świat przyszedł jako Ernest Otto Prandela. Jego biologiczny ojciec zginął podczas I Wojny Światowej. Jego matka ponownie wyszła za mąż, za urzędnika Romana Wilimowskiego, w wieku 13 lat został on przez drugiego męża matki usynowiony i przyjął jego nazwisko. W 1922 wschodnia część Górnego Śląska weszła w skład odradzającego się państwa polskiego i młody Ernest został tym samy m obywatelem II RP.  Według ustaleń Andrzeja Gowarzewskiego, Wilmowski już w wieku 12 lat i 295 dni zadebiutował w pierwszej drużynie, niemieckiego klubu grającego wówczas w polskiej Ekstraklasie 1.FC Katowice. W 1934 jego talent zauważyli wysłannicy klubu Ruch Hajduki Wielkie ( dzisiejsza Batory  dzielnica Chorzowa). Oficjalny ligowy debiut zaliczył 8 kwietnia 1934 w . meczu z Cracovią (0:3). Pierwsze ligowe trafienie zaliczył w meczu z Wisłą Kraków trzy tygodnie później.

Z Ruchem Chorzów czterokrotnie  zdobywał mistrzostwo Polski (1934,1935,1937,1938), Ruch Chorzów był także liderem rozgrywek w 1939, które przerwał wybuch II Wojny Światowej. Był także trzykrotnie królem strzelców naszej ekstraklasy w 1934, 1936, 1939- rozgrywki niedokończone ). 

Debiut w reprezentacji Polski zaliczył 21 maja 1934 w przegranym 2:4 meczu z Danią w Kopenhadze. Dwa dni później w meczu ze Szwecją strzelił pierwszą bramkę dla reprezentacji. W 1936 roku został wyrzucony z reprezentacji Polski która się przygotowywała do Igrzysk Olimpijskich w Berlinie, podobno za nadużywanie alkoholu, jednak wspomniany wcześniej Andrzej Gowarzewski podaje inną wersję zdarzeń( prawdopodobnie chodziło o rzekome zawodowstwo Wilimowskiego). Jesienią 1936 powrócił do reprezentacji. Później grał w zwycięskich dla nas eliminacjach do Mundialu we Francji. Podczas Mundialu reprezentacja Polski z Wilimowskim w składzie zagrała tylko jeden mecz, ale jaki po pasjonującej walce z Brazylią przegrała 5:6 a Wilimowski strzelił cztery bramki, jego wyczyn został poprawiony dopiero w 1994 przez Rosjanina Olega Salenkę ( pięć bramek z Kamerunem). Drugi najsłynniejszy mecz Eziego w kadrze rozegrany został tuż przed wybuchem wojny, Polska podejmowała 27 sierpnia 1939 w Warszawie reprezentacje Węgier, wygraliśmy z reprezentacją naszych bratanków 4:2 a Ernest Wilimowski ustrzelił hat-tricka. 

 Wraz z wybuchem II Wojny Światowej, pojawia się ciemniejsza strona w jego biografii, grał w reprezentacji III Rzeszy prowadzonej przez późniejszą legendę niemieckiej piłki Seppa Herspergera w której również imponował strzeleckimi popisami.

 Po zakończeniu II Wojny Światowej komunistyczna propaganda zrobiła z niego zdrajcę, ale czy słusznie? Moim zdaniem nie przecież jest faktem że Wilimowski miał niemieckie korzenie, gra w reprezentacji III Rzeszy uratowała mu prawdopodobnie życie. W mojej opinii Wilimowski był wybitnym piłkarzem, nie tylko najlepszym piłkarzem okresu międzywojnia, ale także jednym z najlepszych w całej historii naszego futbolu, dlatego w tytule nadałem mu przydomek Lewandowski międzywojnia. 



Jestem pasjonatem piłki nożnej i sportu, fan reprezentacji Polski Serie A, La Liga, Bundesligi. pasjonat historii futbolu.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Sport