Dawniej przemysł farmaceutyczny pakował tabletki w szklane buteleczki z ciemnego szkła, potem zaś w plastykowe. Do buteleczek wkładano także kłębek waty, zapewne aby pigułki się nie kruszyły. Bywało, że spora część objetości naczynia marnowała się - czasami nawet połowa.
Potem wymyślono blistry - tabletki obustronnie były okładane folią aluminiową lub plastykową albo ich kombinacją. Marnotrastwo jest widoczne, bowiem połowa powierzchni jest niewykorzystana, a i tak jest to optymistyczna ocena, bowiem niektóre blistry mają jeszcze niższy wskaźnik wykorzystania surowców.
Od wielu lat mamy programy ekologiczne, także instytucje i studia w tym kierunku, zatem oszczędności powinny być coraz spektakularne.
Okazuje się, że podczas recyklingu nie są przetwarzane omawiane blistry - czy tylko w Polsce, czy także na świecie? U nas wyrzucane są na zwykłe wysypiska, czyli aluminium i plastyk tracony jest bezpowrotnie, a proces ten potrwa podobno kilkaset lat.
Popieram wyrzucanie obecnych blistrów do pojemników na plastyki i metale, bowiem to sortownie i ekolodzy niech myślą tak długo, aż wymyślą sposób na odzyskiwanie z nich surowców. A zanim to wymyślą, niech odkładają do przyszłego przetworzenia, a koszty takiego przechowywania tym bardziej zmobilizują ich do myślenia.
Ministerstwo odpowiedzialne za ten stan rzeczy powinno wydać zakaz produkcji blistrów aluminiowo-plastykowych. Albo należy powrócić do buteleczek, albo opracować specjalny impregnowany papier, który zastąpiłby blistry i podlegałby recyklingowi lub naturalnemu rozpadowi na wysypiskach.
Podobny problem dotyczy materiałów stosowanych do opakowania kostek masła - papier i folia aluminiowa. Obecnie jest zakaz ich wykorzystwania w recyklingu. To barbarzyństwo wobec cennych surowców, których Ziemia ma coraz mniej.
Skoro opodatkowano sprzedaż napojów zawierających cukier, dlaczego omawiane materiały, które są marnowane, nie są objęte podatkami, aby producenci leków i masła zostali przymuszeni do zastosowania bardziej ekologicznych materiałów, zwłaszcza papieru?
