Pan Mularczyk oskarżył dwoch sedziow TK o wspołpracę z SB. Po ich wykluczeniu okazało się, że Mularczyk doskonale zdawał sobie sprawę że ci sędziowie nie współpracowali, a relacjonując informacje z teczek obu panów zataił te świadczące bezwzględnie na ich korzyść i o nieracjonalności wniosku o ich wykluczenie.
Powiedzieć skandal to mało. Czy coś takiego nie podlega sankcjom karnym ?
Przedstawiciel marszałka manipulował prawdą w celu osiągnięcia celu jakim było osłabienie TK. Niebywałe, ale to pyrrusowe zwycięstwo. Mularczyk swymi kłamstwami (tak, kłamstwami, celowo wypaczył sens zapisów w teczkach SB) osłabił swoją pozycję, pokazał najgorsze cechy lustracji. Gdy wszyscy juz zobaczyli jak brudną grę prowadzi, nie uda mu się wykluczyć już żadnego sędziego, a na ich przychylność przy ustalaniu wyroku, czy temu że dadzą wiarę czystości intencji i argumentacji liczyć nie może.
Przy tej sprawie wychodzi coś znacznie więcej niż skandaliczna postawa Mularczyka. Jest to obnażenie metod jakimi działa obecna władza. Władza poza jakąkolwiek kontrolą, bo wewnętrzne sledztwa jakie mógłby powołać (i nadzorować) Ziobro to jakiś żart.
Wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego podważające zdolność prawną TK do rozpatrywania sprawy i generalny atak na TK z insynuacjami w tle, to ponure słowa przypominające ponure czasy. Ja o tym rozpisywał sie nie będe, w prasie jest to przytaczane i komentowane, a takze na innych blogach prawdopodobnie.
pozdrawiam
