Wypełniony treścią własnej osoby
po krawędzi możliwości
uciekasz chwiejnym wirażem myśli
w orbity logiki
w odpoczynek abstrakcji.
To sen
kabaliczny prekursor
pogmatwanych fantazji
przeniósł trzeźwość twojego racjonalizmu
w kuszenie odpoczynkiem
i swobodę wyboru.
Lecz cóż?
Ty z wieloznaczności
i tak będziesz układał
mozaikę logiki.
Ucieczka w odpoczynek
jest zawsze
początkiem powrotu
do punktu wyjścia.
Z tomiku Wśród samotności - Alfred Markowski
Komentarze