Tradycjonalistyczne prawa pracownicze.
Powiedzenie Polacy nie gęsi swoje własne mają odnosi się do wszystkich aspektów życia włącznie z kulturą, cywilizacją czy też rodzimymi rozwiązaniami kapitalistycznymi. Nasz słowiański charakter plemienny kształtował w Polsce na przestrzeni wieków coś ekonomicznego, co zwaliśmy w Polsce "odwiecznym dobrobytem". Dlatego też w Polsce prawa pracownicze odbiegają swoimi rozwiązaniami od innych takich kształtowanych pod wpływem obyczajów obcych nam plemion i ludów. Etniczny charakter naszych tubylczych rozwiązań ekonomicznych wprowadza pewne restrykcje w funkcjonowaniu kapitału w ramach wolnego rynku. Te restrykcje to tradycjonalistyczne prawa pracownicze i etniczne ograniczenie wolnego handlu specyficznymi kategoriami własności wieczystej.
Praca.
Myśl polega na idei, że jeden człowiek posiada wędkę, którą łowi ryby. Z tego połowu ma się on nie tylko utrzymać, lecz też ciężką pracą móc wzbogacić według staropolskiej zasady "ciężka praca wzbogaca".
Posiadanie wędki oznacza posiadanie własnego miejsca pracy. Teraz trudno sobie wyobrazić, aby właściciel firmy zatrudnił pierwszego lepszego pracownika z ulicy i sprzedał mu natychmiastowo część swojej firmy na której ten nowy pracownik będzie pracował. To prowadzi do patologii, które jak w przypadku kontraktów pańszczyźnianych zakończyły się edyktem królewskim o przywiązaniu chłopów pańszczyźnianych do wynajmowanych przez nich ziem. Aczkolwiek w XXI wieku znamy wiele dobrze funkcjonujących rozwiązań akcjonariatu pracowniczego, głównie w firmach informatycznych, adwokackich i innych takich w których głównym kapitałem nie są środki produkcji co potencjał zasobów ludzkich. W XXI wieku kontrakty o pracę, szczególnie menadżerów zawierają opcje na wkupienie się w akcje firmy.
1. Podział zysku. Obsługiwany obcy kapitał. Pożyczona wędka.
Kapitał jest posiadany w pełni przez inwestorów. Pracownicy pracują na umowie o zlecenie. Jasno oznaczony jest menadżer takiego zespołu. Wypracowany wspólnie zysk z projektu, czy też za pewien okres czasu pracy jest dzielony po równo 50% dla menadżera zespołu i 50% dla reszty pracowników. Menadżer ze swojej części zysku wynagradza inwestorów za użycie ich kapitału.
2. Pańszczyzna. Wynajęty kapitał. Oczynszowana wędka.
Kapitał z różnych powodów (etnicznych też) nie może być wykupiony na stałe przez pracownika. Pracownik pracuje na umowie opłacania czynszu za wynajem kapitału od wieczystego jego posiadacza. Cały zysk minus opłata czynszowa trafia do pracownika.
3. Udziałowiec. Wykupiony kapitał. Kupiona wędka.
Pracownik pracuje na umowie udziałowca i dlatego musi wykupić, albo nabyć poprzez leasing swoje miejsce pracy od posiadacza jego miejsca pracy.
4. Uczeń zawodu. Praca za płacę. Brak wędki i umiejętności łowienia ryb.
Pracownik pracuje na umowie nauki zawodu na ściśle określony czas podczas którego właściciel majątku jest zobowiązany wyuczyć ucznia zawodu. Cały zysk kapitałowy trafia do kieszeni nauczyciela, który posiada ten kapitał.
Słowiańskie ograniczenia własności wieczystej.
Plemiona słowiańskie mają tradycyjne ograniczenia co do obcoplemieńców w posiadaniu wieczystym majątku ziemskiego Słowian. Majątek ziemski bezpański wśród członków plemion słowiańskich jak i wszystkie zasoby naturalne są posiadanie w ramach królewszczyzny przez całą plemienną wspólnotę i zarządzane przez ich przywódcę. Tradycyjnie w Polsce tą rolę miał książę/król Polski. Taki majątek może być posiadany tylko w formie wynajmu przez obcoplemieńców na zasadach określonych przez słowiańską wspólnotę plemienną i tylko na określony w kontrakcie czas.
Emerytura.
Pracownicy powinni oprócz pracy i wzbogacania się kapitałowego także posiadać własne fundusze emerytalne, które mogą im pozwolić na dostanie życie, kiedy z różnych powodów i na różny okres czasu zakończą utrzymywanie się z pracy. Przejście na emeryturę oznacza, że stają się z pracowników inwestorami. Dlatego fundamentem emerytury powinny być fundusze zaoszczędzone w czasie pracy na bankowym koncie emerytalnym. Bank prowadzący konta emerytalne powinien być poddany specjalnym restrykcjom i nadzorowi bankowemu gwarantującym jego stabilność. Takie konto bankowe powinno składać się z następujących części:
1. Część oszczędnościowa zbierająca regularny procent bankowy.
2. Część kapitałowa zbierająca pakiet inwestycyjny, którym posiadacz konta miałby prawo obracać na giełdzie, chyba że byłyby to akcje pracownicze, które wykupić ma prawo tylko firma, która je wystawiła. Także to mogłaby być inwestycja w formie wkupu obligacji różnych specjalistycznych funduszy inwestycyjno-emerytalnych.
3. Część ubezpieczeniowa. Posiadacz konta wykupiłby polisę ubezpieczeniową na warunkach i na okresie trwania od wybranej przez siebie firmy ubezpieczeniowej.
Zakończenie i wnioski.
Polska prowadzi od 1795 roku narzucony przez różnych Zaborców ich odmiennymi rozwiązaniami ekonomicznymi model gospodarczy. Powrót do naszych własnych rozwiązań ekonomicznych może przyczynić się do ekonomicznego odrodzenia odwiecznego polskiego dobrobytu. Kto wie, może i sielanki.
Drastyczne zwiększenie liczby kapitalistów, jak i przestawienie mentalności robotników z socjalistycznej na kapitalistyczną może polepszyć funkcjonowanie nie tylko polskiego kulejącego kapitalizmu, lecz także usprawnić i znormalizować całe życie polityczno-społeczne w Polsce.
Zmuszenie cudzoziemskiego kapitału do podziału zysku z Polakami jak i odsprzedaży, leasingu i wydzierżawienia kapitału pracującego Polakom pozwoli częściowo spolonizować cudzoziemski kapitał inwestycyjny i zmusić jakąś jego część do trwałego pozostania włącznie z jego zyskami w Polsce po zakończeniu lub wycofaniu inwestycji z Polski. Co przyczyni się do rozwoju i modernizacji polskiej narodowej gospodarki.
*(Z czasem ukaże się także na: http://mypis.pl/blogi/1210-piotr_glownia/wpisy/5199-tradycjonalistyczne-prawa-pracownicze )
