Panohijon 9 przemówienie w Ramadan 2018 r.
Podaje cześć Mahometowi wybranym prorokiem i jego rodzinie niegrzesznej którzy pozostali w świecie , i oddalam się od ich wrogów na zawsze.
Boże Postanów że moje serce przyjmie wszystkich i że moja misja będzie łatwa i Postanów że będę wyraźnie mówił tak że będą mnie rozumieli.
Analogia siebie do świata
Jedno z popularnych problemów człowieka jest “Analogia siebie do świata”(قیاس بنفس). Kiedy dziecko się szkoli czy w domu czy w szkole trzeba ten problem “Analogia siebie do świata” rozwiązać. Każdy wyobraża sobie że inni są tak jak on , chyba że osiągnął pewną dojrzałość.
To jest przyzwoite żebyśmy starali się zrozumieć różnicę. Kiedy ludzie porównują innych do siebie popełniają znaczne błędy. Na przykład sami posiadają jedne uczucia lub zainteresowania i wydaje im się że inni też powinni tak być. To jest początkiem licznych błędów.Mamy różne sposoby złego porównywania. Na przykład widzimy że ktoś nie ma żadnego problemu i jest spokojny wtedy wydaje nam się że on/a nie mają żadnego problemu. Takie złe porównywanie się zdarzają, człowiek myśli że sam ma bardzo dużo przeszkód i inni tych przeszkód nie mają. Ale takie porównywania że ktoś myśli że inni są tak jak on to jest źle. Na przykład jeden pan porówna siebie do swojej pani i powie , dlaczego ja mam zwracać uwagę na drobiazgi? Na pewno moja żona też nie musi zwracać uwagę na wielu drobiazgów i nie potrzebuje baczności, wtedy mąż tak po prostu staje się zimny [w stosunkach]. Albo jak kobieta porównuje swojego męża do siebie to bardzo źle skutkuje , nie mogę teraz powiedzieć.
W duchowych spraw ta analogia do siebie bardzo dokucza. Ponieważ mamy tą analogię do siebie nigdy nie rozumiemy dokładnie naszych Imamów. Ponieważ nie interesujemy się ludźmi ,pytamy się co by Mahdi (12 Imam) od nas by chciał. Jesteśmy takimi obojętnymi ludźmi niczym i nikim się nie przejmujemy , ponieważ nie jesteśmy w stanie żeby przyjmować się innym i nie posiadałyśmy taką wielką dobrą duszę . Wtedy co się dzieje? Wyobrażamy że Mahdi też nie zwraca na nas uwagi. Sami też w życiu codziennym ignorujemy innych. Jeżeli potrafimy przebrzmieć przez tą „Analogię do siebie” to jest bardzo dobrze.
Poznać innych.Czasami panowie źle odbierają kobiety ze względu na tą „Analogię do siebie” , czasem jest odwrotnie. Czasem dzieci do ojca i matki czasem odwrotnie. Rodzice do swoich dzieci wpada w tą „Analogię do siebie”. Na przykład dziecko wybiera trochę innej fryzury i rodzic mówi, „no patrz, on/a już nie ma religii!”. A to jest ponieważ dziecko jest w innej sytuacji i trzeba go/ją rozumieć w tej sytuacji. Musimy to uczyć i brać pod uwagę że mamy różnicę w ludziach. Dzieci porównują wszystko do siebie ale czasem to zostaje w ludziach na zawsze i z tego nie wyrastają.
Pokaż jednemu dziecku na przykład dwie drzewa , jedno wysokie a drugie na przykład krzak, wtedy powie że ten wysoki to ojciec a to niskie to jego dziecko a gdzie jest mama. Wszystko porównuje do siebie. Na przykład jak pokazujesz mu kaczki i kaczątka , to też tam szuka ojca i matki.Inaczej nie może zrozumieć. Traci równowagę. Ponieważ człowiek zaczyna od „Analogi do siebie”.Wydaje mu się że wszystko musi mieć matkę i ojca.
W kulturze zachodniej jest coś że osiągnęli dużą zapłatą. To znaczy wielu rzeczy poświęcili żeby to osiągnąć. To jest przyjmowanie różnych ludzi.Mówią że każdy wygląda inaczej.Tak bardzo starali się tam zniszczyć wartości. Tak bardzo starali się powiedzieć że nie ma nic absolutnego, wszystko jest względne. Ponieważ chcieli osłabić ludzi i ich społeczeństwo, tak bardzo powiedzieli na temat różnorodności, że już nigdy tam nie będzie można znaleźć jednolite społeczeństwo, ale ma to dobro w siebie że ludzie rozumieją różnicę. To znaczy przyzwyczaili się że każdy może być inaczej.Chociaż to jest z pewnym ignorowaniem nie współczuciem.
Ta własność że człowiek że rozumie innych i rozumie ich różności i „nie porównywać innych do siebie” , to jest dobra cecha którą można w kulturze zachodniej się spodziewać.
Oni starali się tego osiągnąć chociaż dużo za to zapłacili , i ta zapłata była „strata wartości” [w tych społeczeństwach]. To znaczy oni założyli ze wszystko jest względne i przyjęto różnorodność.
Chociaż różnorodność naprawdę istnieje i ludzie są różni.Imam Sodegh(6 Imam) powiedział : jeżelibyście wiedzieli jaka duża różnica jest między osobami (to co Boże stworzyło) ,żaden by drugiego nie potępiał.
8 minut przemówienia Panohijon strona : http://bayanmanavi.ir/post/4709#j9
Inne tematy w dziale Rozmaitości