Za późno, czyli bez sensu.
Lepiej, żeby w Polsce, w Warszawie – mieście Układu Warszawskiego, a najlepiej w Pałacu Kultury i Nauki im. J. Stalina powstało najlepsze na świecie muzeum socjalizmu. Lepszego miejsca nie widzę.
Po co? Po pierwsze dlatego żeby te czasy, ze swoimi mechanizmami i ludźmi na dobre wylądowały w muzeum i nie były więcej używane w życiu codziennym. Nie spełniają współczesnych norm i są zagrożeniem dla jakości życia i zdrowia użytkowników. Przykłady: elementy mechanizmów działających w PRL pozostałe w sądownictwie, polityce, nauce, służbie zdrowia…..
Zaletą jest wielopiętrowość budynku, po którym windy starego typu mogłyby wozić przewodników. Każde piętro można by przeznaczyć na inne państwo, które przez kilkadziesiąt lat próbowało budować socjalizm. Piętra powinny być tematycznie uporządkowane w jednolity sposób, co pozwoliłoby na systematyczne, lecz wybiórcze studiowanie tej ciekawej tematyki. Proponowane działy: aparat represji/opozycja/kultura/technika/ustawodawstwo/polityka zagraniczna/wojskowość/wywiad/gospodarka/osiągnięcia/porażki.
Rozległy parter mógłby być poświęcony Związkowi Radzieckiemu i oddziaływaniu tegoż państwa na społeczności „bratnich narodów”.
Muzeum mogłoby mieć część afrykańską - postkolonialną, pełną straconych nadziei i jakże pouczającą.
Piętro poświęcone walce z komunizmem w USA, Chile, Malezji....czasami przesadzonej i wyjątkowo odrażającej, okrutnej, a czasami nie.
Byłoby piętro dla Izraela z kibucami i prawdziwą komuną i mogłyby być piętra lub ich części dla partii komunistycznych działających we Francji, Włoszech, krajach azjatyckich… To kawał historii, której nie powinniśmy ignorować, ponieważ miała wpływ na dzisiejszy kształt Europy i Świata. Dziś już powinniśmy do tych czasów podchodzić z dystansem, a jeszcze mamy do dyspozycji archiwa, zdjęcia, filmy, dokumenty i liczne artefakty.
Muzeum działałoby pod nadzorem i opieką IPN, dla którego kontakty z byłymi i obecnymi działaczami partii socjalistycznych i komunistycznych z całego świata byłaby nieocenionym źródłem niewątpliwie interesujących informacji.
Mamy muzea II wojny światowej, mamy muzeum Auschwitz, miejmy ku przestrodze także muzeum socjalizmu. Ważne by młodsze pokolenia rozumiały skąd się u licha wziął stan obecny i żeby wiedziały, że żaden stan obecny sam się nie zmienia na lepszy.
