Jeżeli kwestia eutanazji miałaby być autonomicznym wyborem każdego człowieka, wówczas nie stosowałoby się technik manipulacyjnych. W przypadku tego czynu chodzi jednak o narzucenie ideologii, związanej z cywilizacją śmierci. Trudno mówić o jakiejkolwiek wolnym wyborze, jeśli ideologizuje się całe społeczeństwa. Jednym z najbardziej skrytych, a zarazem perfidnych sposobów wpływania na samodzielne myślenie jednostki, jest film.
W obecnym roku wszedł na ekrany polskich kin obraz pod tytułem: „Sanctum".
Film ukazuje ekspedycję do największego systemu jaskiń na świecie. To ostatnie nieodkryte miejsce, nazywane matką wszystkich jaskiń. Niestety cyklon zalewa ją i odcina bezpieczną drogę powrotu. Następuje walka o życie uwięzionych w jaskini bohaterów. Wspinając się lub nurkując, przechodzą od jednej jaskini do drugiej. Po drodze dochodzi do dwóch zasadniczych zdarzeń.
W pierwszym ojciec głównej postaci tego obrazu,Frank McGuire zabija, topiąc swojego przyjaciela, który uległ wypadkowi. Ma połamane wszystkie kości w wyniku obsunięcia się na niego głazu.
Drugie zdarzenie, to zabicie Franka McGuire, przez jego syna, Josha. I wszystko pozornie jest tylko fabularnym obrazem. Tylko pozornie.
Uśmiercanie ludzi „Sanctum", reżyserii Alister Griersona, jest jakby konieczne z powodu uwarunkowań zewnętrznych. Jest jakby w pełni uzasadnione, humanitarne i dla pozostałych przy życiu korzystne.
Główna postać, Josh McGuire, przechodzi metamorfozę w ciągu trwania akcji filmu. Początkowo jest zwolennikiem bezinteresownej pomocy innym, nawet kosztem własnego życia. Na końcu staje się wyrachowanym i zimnym egoistą, dbającym jedynie o siebie.
Argument, że w produkcji Camerona zawarta jest świadoma manipulacja, zawarty jest w wierszyku, który najpierw mówi Frank McGuire, a następnie powtarza jego syn.
Ten drugi recytuje go w drodze ku oswobodzenia z sieci jaskiń. Tekst brzmi:
„W Xanadu, Kublai Khan okazałym dekrecie kopuły przyjemności…”
Analiza treści, warunków powstania i pewnych konkretnych analogii wiersza Samuel Taylor Coleridge pt.: „Kubla Chan” wchodzi już na płaszczyznę wiary, gdzie trzeba operować zupełnie innym aparatem pojęciowym. Jest to uczynione z pełną świadomością, dlatego jest manipulacją na widzu. Manipulacją najniebezpieczniejszego rodzaju, satanizmem. Jednocześnie sugestywne „dzieło 3D Camerona” pokazuje ojca eutanazji, szatana.
c.d.n.
Następny artykuł „Eutanazja- szatan w „Sanctum"
Inne tematy w dziale Rozmaitości
