Jedziemy z akcją- Płońsk czyta „Pana Tadeusza”

- Gomułka, komunista, w roku 1968 wyrzucił „Dziady” Adama Mickiewicza z Teatru Narodowego. Obecna władza wyrzuca „Pana Tadeusza” z lektur szkolnych. To jest skandal nad skandale! To jest świadectwo zdrady narodowej! Kiedyś Polska nie miała państwowości, a Polskość mieściła się w kulturze! Jeżeli się niszczy kulturę narodową, a zwłaszcza tak fundamentalne dzieła („Pana Tadeusza” , „Trylogię”) wyrzuca się lektur szkolnych, to znaczy, że jest to zdrada! Mówię o tym wyraźnie. Mogą mnie do sądu podać, zwłaszcza pani Szumilas -„Szumi dokoła las” (szlagier za czasów komunistycznych- red.)- jakaś tam minister. Skandaliczna! Wyrzuciła jeszcze Historię Polski z polskich szkół!- Powiedział między innymi Jan Pietrzak, twórca „Kabaretu pod Egidą”, który od 52 lat aktywnie działa na polskiej scenie.

 

Z tej racji jedziemy z akcją Płońsk czyta „Pana Tadeusza”. Trudno powiedzieć czy ona wypali? Zastanawiamy się, czy nauczycielom języka polskiego w płońskich szkołach starczy odwagi, by bronić diamentu polskiej kultury narodowej i jej chyba największego arcydzieła? Liczymy na wsparcie tej inicjatywy przez Radę Miasta, Radę Powiatu, wszystkie szkoły, obie parafie oraz wszystkich ludzi dobrej woli.

 

Technicznie sprawa jest w sumie trywialnie prosta, wymaga jedynie posiadania sprzętu nagłaśniającego- a tym miasto Płońsk dysponuje. Czytanie naszej epopei narodowej może odbywać się dosłownie wszędzie: w domach, na placach, w szkołach, przed kościołami. Szczegóły są do uzgodnienia i o tym będziemy informować na bieżąco.

 

Nie jest to akcja promująca jakiekolwiek ugrupowanie polityczne czy samorządowe. Ma ona na celu pokazanie (szczególnie młodzieży), że być Polakiem, to brzmi dumnie!

 

Zapraszamy do współorganizowania tego projektu wszystkich: media, burmistrza, starostów, dyrektor MCK, ludzi świata polityki z naszego okręgu wyborczego, mieszkańców, a szczególnie z wielką nadzieją ludzi bezdomnych- „chapeau bas” przed wami od nas.

 

Adam Mickiewicz (herbu Poraj) urodził się 24 grudnia 1798 roku. To dzień, w którym przypada Wigilia Bożego Narodzenia. Dlatego chcemy, aby w tym roku, tą właśnie datą zakończyła się akcja Płońsk czyta „Pana Tadeusza” i wskrzesiła smaki oraz zapachy w barwach niebiańskich porywów duszy rozsmakowanej w ojczyźnie naszej.   Wyobrażamy sobie, że na płońskim rynku zbiorą się tego dnia uczniowie szkół, wszyscy wspierający tę inicjatywę i podzielą się opłatkiem prosząc, aby Ta, co broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie zachowała piękno od bezdusznego zapomnienia.

 

 Akcja jest dynamiczna, więc na bieżąco będziemy o niej informować. Prosimy naszych czytelników, oczywiście jeśli mają taką wolę, o przesyłaniu sms- ów, maili oraz informowanie na portalach społecznościowych, że Płońsk czyta „Pana Tadeusza”!!!

 

 

My od dziś startujemy i plonszczanin.pl już ponownie wkręca się w to cudo literatury polskiej: niepowtarzalnego „Pana Tadeusza”!

 

Nie czytaj kiepskich opracowań, zachwyć się oryginałem!

 

 

Adam Mickiewicz Pan Tadeusz czyli ostatni zajazd na Litwie

 

 

Księga pierwsza- Gospodarstwo

Powrót panicza — Spotkanie się pierwsze w pokoiku, drugie u stołu — Ważna Sędziego nauka o grzeczności — Podkomorzego uwagi polityczne nad modami — Początek sporu o Kusego i Sokoła — Żale Wojskiego — Ostatni Woźny Trybunału — Rzut oka na ówczesny stan polityczny Litwy i Europy

 

Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie
Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 

Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy
I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem,
(Gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę
Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę
I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu
Iść za wrócone życie podziękować Bogu),
Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.
Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.