Niemal codziennie dowiadujemy się o bankructwie jakiegoś biura podróży i kłopotach Polaków, którzy albo stracili swoje pieniądze albo zmarnowali swój tegoroczny urlop. Ktoś może powiedzieć, że to sprawa rynku oraz głupoty i naiwności klientów więc nikt w to nie powinien wkraczać. I tak to chyba rządzącym się wydaje, bo jakoś nie słyszałem, żeby na ten temat toczyła się publicznie jakaś ożywiona debata. A przecież ustawa o usługach turystycznych to nie produkt krasnoludków a rządzących z Platformy Obywatelskiej, sprawujących władzę w kraju już od 5 lat. Sama ustawa zresztą została znowelizowana ledwo dwa lata temu. W tymże 2010 roku wydano także całą serię rozporządzeń wykonawczych. I wydawało się, że wszystko będzie porządku, bo nowelizacja odbywała się w atmosferze obowiązkowego urzędowego optymizmu i erupcji pustosłowia o tym jak to nowe prawo będzie teraz chronić konsumentów (patrz: www.msport.gov.pl/aktualnosci/1785-Nowelizacja-ustawy-o-uslugach-turystycznych-wchodzi-w-zycie?retpag=/)
I co? I nic. Po dwóch latach wiemy, że przeprowadzona przez rząd Donaalda Tuska nowelizacja okazała być bublem niewartym funta kłaków. Ale spokojnie. Koszty skandalicznego nieprofesjonalizmu i tchórzostwa jej autorów na przemądrzalców z PO nie spadają. Spadają na zwykłych obywateli i budżet państwa. A dlaczego podkreślam tu tchórzostwo autorów? No, bo jeśli ktoś myśli, że o turystycznym funduszu gwarancyjnym zaczęło się mówić dopiero teraz, to jest w wielkim błędzie. Mówiono o nim jeszcze przed nowelizacją z 2010 roku. Jednakże przedłozoną publicznie opinię Polskiej Izby Turystyki, tzw. "wybitni fachowcy z PO" całkowicie zlekceważyli i uchwalili co uchwalili.
Może by więc teraz kogoś o to zapytać? Może byśmy sobie wyjaśnili jakie i czyje interesy stanęły tu na przeszkodzie? A może zapytamy czy komuś za to spadł choćby jeden włos z głowy. Klienci, których bankuctwa biur podóży uderzyły prosto w oczy, będą zapewne bardzo ciekawi odpowiedzi
„Tam [w Polsce] jest miło, bo tam zawsze się czeka. Tam zawsze się wszystko „buduje”, tam nigdy nic nie jest gotowe. Tam zawsze trwa „jutro” (...). Ale z jednego nikt nie zdaje sobie sprawy, bo to ciężko: że nic już nie będzie jutro, bo jutro to oszustwo. Zawsze jest tylko teraz. Teraz widzę (...), że na nic tam już nie mogę czekać. Że tak, jak tam jest, tak będzie zawsze (...)”. Dziennik” Sławomira Mrożka
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
