Bez wątpienia ogłoszenie przez Koalicję Obywatelską startu Pawła Kowala w wyborach parlamentarnych było swego rodzaju zaskoczeniem. Owszem, było widać, że jego wypowiedzi, stonowany, ale i czasem ton człowieka mocno zdenerwowanego mógł być jakąś wskazówką. Ale wielu uznało, w tym także ja, że on ma takie po prostu poglądy. Centrowe, wyważone. Jednakże jego udział w Forum Programowym KO w Warszawie mógł mocno pokazywać, że jednak chce być bliżej Schetyny, że tutaj widzi swoją szansę. Dlatego w jego kandydaturze nie ma co upatrywać się wielkiego zaskoczenia, ale jeśli już, to małe. Dlaczego tak uważam?
Przede wszystkim bardzo duża liczba polityków, która odeszła od PIS, a później nie dostała szansy w wyborach lub została odtrącona lub sama spychała się na margines (K. Ujazdowski), koniec końców zawsze lądowała w innej partii, najczęściej w PO. Między innymi dlatego Paweł Kowal nie jest tu odosobnionym przykładem. Jednak po tej decyzji, jego wypowiedziach tłumaczących tę decyzję, można uznać, że b. europoseł rozmienił swój potencjał, szacunek i pewną sympatię wyborców i polityków na drobne;zatracił to.
Weźmy przykład jego słów o tym, że rządzący chcą likwidować media publiczne, reformować w drastyczny sposób PAN etc. Wiem, że politycy mają w zwyczaju rzucać wiele propozycji, ale w kontekście całej debaty zwykle są to słowa prywatnych poglądów i nie są głównym wyznacznikiem zmian; bardzo często końcowy teksty ustaw są zupełnie inne albo nie ma ich wcale. W ten sposób interpretuję te zapowiedzi zmian, jeśli jest coś oczywiście na rzeczy. W zasadzie nie wiem skąd P. Kowal je wyciągnął, ale jako znawca polskiej sceny politycznej mógłby zauważyć, że od słów do czynów jest długa droga.Niestety to przeoczył i teraz ma z tym duży problem.
Poza tym sam Kowal głosi, że jest centrystą. I, że PO to bardzo szeroka formacja. Nie wiem, co się stało, że przystał na ich propozycję. W mojej ocenie być może przeważył fakt, że chciał startować w wyborach, ale PIS nie chciał go na listach i dlatego postanowił zaostrzyć ton i dlatego zwyciężyła jego chęć przystąpienia do PO. Na uwagę zasługuje fakt, że centrystów czy konserwatystów w PO już nie ma albo są w marginalizowani. Trudno zatem pojąć jego decyzję.
W przeszłości przyznaję szkoda było odtrącenia Kowala przez PIS. Jego umiarkowany ton w kwestii sądownictwa mógł być przydatny i wykorzystany przez rządzących, ale patrząc na to, że sądownictwo dalej wymaga zmian, a od ustaw przygotowanych przez PIS nie pogorszyło się uważam, że jego pogląd o zachowaniu tego co było lub przeprowadzenie "kosmetycznych zmian" jest teraz nie do obrony. Zresztą o tym samym mówił Ujazdowski i sądzę, że gdyby przystać na jego wypowiedzi, to dzisiaj sądownictwo mogłoby być jeszcze większym "państwem w państwie".
Podsumowując: nie wiem czy Kowal dostanie się do Sejmu. Jeśli tak, to czy wejdzie do klubu PO-KO, czy przystąpi do partii,to trudno przewidzieć. Jak na razie jest daleko poza czołówką Schetyny i próbuje być umiarkowany, co zdaje słabe rezultaty. Sądzę, że może obrać drogę K. Ujazdowskiego, który też chciał być centrystą w PO, a teraz jest na marginesie polityki. I to przy tak radykalnej zmianie poglądów może czekać Pawła Kowala.
