Dotyczące poczynań Wojewody Wielkopolskiego w sprawach "szczepień ochronnych" skargi z końca miesiąca marca 2014 r. wciąż pod koniec miesiąca maja 2014 r. oczekują rozpatrzenia, chociaż ustawowy termin ich rozpatrzenia minął z końcem kwietnia 2014 r. Dnia 18 kwietnia 2014 r. polski premier został wezwany do rozpatrzenia w ustawowym terminie jednej spośród tych skarg, doręczonej mu dnia 31 marca 2014 r.
W marcu 2014 r. Wojewoda Wielkopolski począł grozić grzywnami rodzicom chroniącym swe dzieci przed wątpliwej jakości szczepieniami. Dnia 26 marca 2014 r. poczynania Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego zostały objęte skierowaną do Wojewody skargą wniesioną w interesie publicznym (sygnatura akt: PS 49741/14; http://archi.wiki.praw.pl/2kiub1tv15b). Wobec braku niezwłocznych wyjaśnień Wojewody i publicznego udostępnienia informacji o działaniach Wojewody stanowiących rażące naruszenie konstytucyjnych praw obywateli, dnia 31 marca 2014 r. Prezes Rady Ministrów został poproszony o powstrzymanie poczynań Wojewody określonych jako zamach Wojewody Wielkopolskiego na wolność i nietykalność osobistą obywateli Rzeczypospolitej. W trybie skargowym premier otrzymał wskazanie rażącego naruszenia przez Wojewodę art. 5 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, dokonywanego w oparciu o bezprawne poszerzenie odniesienia ustawowego pojęcia "obowiązku".
Przed upływem miesiąca maja 2014 r. Wojewoda Wielkopolski zdołał jedynie przedstawić na swe usprawiedliwienie pismem z dnia 15 maja 2014 r. (sygnatura akt: PS-IV.967.22.2014.4; PS 49741/14) obszerne fragmenty uzasadnień wyroków sądów administracyjnych, wydanych w sprawach nie dotyczących wojewody lub jego zaskarżonych poczynań, i w postępowaniach zakończonych przed podjęciem przez Wojewodę zaskarżonych działań. Wojewoda Wielkopolski nie przedstawił własnego uzasadnienia prawnego swych poczynań, ani jakiegokolwiek aktualnego orzeczenia wydanego po ujawnieniu jego poczynań, i dotyczącego tych poczynań.
W nawiązaniu do skargi doręczonej premierowi dnia 31 marca 2014 r., Minister Zdrowia pismem z dnia 12 maja 2014 r. (sygnatura akt: MZ-DNP-051-20658-3/LS/14) przedstawił własny komentarz historyczny i prawny do sprawy, wspominając dawne czasy, w których zdarzały się epidemie, i bezprawnie przy tym twierdząc, że w ten sposób rozpatruje skargę skierowaną do premiera, na aktualne bezprawne poczynania Wojewody Wielkopolskiego. Skarga doręczona premierowi dotyczy sytuacji aktualnej jak najdalszej jakiejkolwiek epidemii, a nie czasów dawno minionych, interesujących Ministra Zdrowia, piszącego, że: "Szerzące się epidemicznie zakażenia i choroby zakaźne były w przeszłości powodem wysokiej śmiertelności i chorobowości, a także powodowały straty społeczne i ekonomiczne". Choroby będące powodem "chorobowości" w przeszłości Minister Zdrowia jest uprawniony wraz z obliczaniem dawnych strat ekonomicznych pozostawić do badania historykom.
Pismem z dnia 15 maja 2014 r. (PS-IV.967.22.2014.4) Wojewoda Wielkopolski powiadomił, że skarga z dnia 26 marca 2014 r. (PS 49741/14) "w sprawie braku ochrony praw konstytucyjnych i działania bezprawnego w sprawach szczepień", jego zdaniem "jest bezpodstawna", a "działanie Wojewody Wielkopolskiego jest w pełni zgodne z prawem". Zdaniem Wojewody Wielopolskiego: "rola Wojewody Wielkopolskiego, jako organu egzekucyjnego, wynika wprost z przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015)".
Wojewoda nie ujawnił czynności nazwanych przezeń "działaniem Wojewody Wielkopolskiego" oraz "rolą Wojewody Wielkopolskiego jako organu egzekucyjnego"; nie wskazał faktów ani dowodów i czynności lub zdarzeń uznanych przezeń za "w pełni zgodne z prawem". Wskutek braku odniesienia do konkretnych czynności lub zdarzeń, określonych wskazaniem miejsc, czasu, sygnatur akt spraw, pismo Wojewody z dnia 15 maja 2014 r. jest bezprzedmiotowe, i nie stanowi załatwienia skargi. Nie wiadomo, jakie czynności Wojewody są jego zdaniem "w pełni zgodne z prawem".
Wojewoda nie rozpatrzył choćby jednego zarzutu zawartego w skierowanej doń skardze. W szczególności Wojewoda nie przedstawił ani nawet nie wskazał jakiejkolwiek oceny zgodności z Konstytucją "działania Wojewody Wielkopolskiego" i "roli Wojewody Wielkopolskiego jako organu egzekucyjnego", choć sam zauważył, że skarga dotyczyła w pierwszej kolejności "braku ochrony praw konstytucyjnych". Wskutek zignorowania kluczowego zarzutu skargi, pismo Wojewody z dnia 15 maja 2014 r. nie tylko nie stanowi załatwienia skargi, ale jest jej dodatkowym uzasadnieniem, dowodzącym wciąż trwającego "braku ochrony praw konstytucyjnych".
W piśmie z dnia 15 maja 2014 r. Wojewoda Wielkopolski obszernie zacytował uzasadnienia wyroków: uzasadnienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 sierpnia 2013 r. pod sygnaturą akt: II OSK 745/12, oraz uzasadnienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 listopada 2013 r. pod sygnaturą akt: IV SA/Po 515/13. Oba postępowania zakończono prawomocnymi i chroniącymi prawa obywateli odmawiających niebezpiecznych "szczepień ochronnych", wyrokami oznajmiającymi, że właściwy sąd w sprawie szczepienia: "stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego", bez jakiegokolwiek odniesienia przy tym do uprawnień któregokolwiek wojewody. Wyrokami tymi sądy prawomocnie stwierdziły bezprawność nakładania grzywien w sprawach "szczepień ochronnych". W piśmie z dnia 15 maja 2014 r. Wojewoda Wielkopolski usiłował wyrokom chroniącym prawa obywateli przeciwstawić wyroków tychże uzasadnienia, i przekonywać, że Naczelny Sąd Administracyjny w postępowaniu, w którym Wojewoda Wielkopolski nie brał udziału, i które go nie dotyczyło, przyznał Wojewodzie Wielkopolskiemu uprawnienie do wszczynania postępowań w sprawach szczepień, mające wynikać z przepisu art. 20 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przepis ten nie dotyczy takich postępowań, i nie określa jakiegokolwiek obowiązku w zakresie szczepienia. Obok poczucia bezkarności usiłowanie Wojewody wymagało cechy ducha, zwanej "tupetem".
Zgodnie z art. 141 i art. 184 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego nie jest częścią wyroku, nie podlega kontroli w przypadku zaskarżenia, i nie jest nawet sporządzane do każdego wyroku. Nie przysługuje odeń skarga konstytucyjna i skarga do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Uzasadnienia bywają dziełami asystentów sędziowskich, a także sztuki kopiowania elektronicznego i kompilacji starszych uzasadnień, nie inaczej i nie staranniejszych niż w przypadkach szkolnych wypracowań. Wskutek powoływania uzasadnień wyroków, a nie wyroków sądów administracyjnych, pismo Wojewody z dnia 15 maja 2014 r. nie stanowi załatwienia skargi, ponieważ brakuje mu wskazania i wyjaśnienia przez organ podstawy prawnej zaskarżonych: "działania Wojewody Wielkopolskiego" i "roli Wojewody Wielkopolskiego jako organu egzekucyjnego". Organ ma obowiązek sporządzić aktualne uzasadnienie prawne i faktograficzne, biorąc za nie pełną odpowiedzialność.
Zawarcie twierdzeń lub tez prawnych w samym tylko uzasadnieniu wyroku, a nie w wyroku, pozbawia owe twierdzenia lub tezy wszelkiej mocy prawnej. Uzasadnienia wyroków sądów administracyjnych nie mają jakiejkolwiek mocy wiążącej, tak samo jak nie mają jej komentarze prawne i artykuły prasowe. Sąd administracyjny nie ponosi odpowiedzialności za uzasadnienie swego wyroku; łatwo przekupić asystenta lub inną osobę sporządzającą uzasadnienie lub biorącą udział w jego sporządzaniu, by zawarła w nim żądane treści.
W przeciwieństwie do Wojewody Wielkopolskiego, podsuwającego zamiast wyroku fragmenty jego uzasadnienia, lecz ostrożnie, bez nazywania przy tym uzasadnienia "wyrokiem", Minister Zdrowia zdecydował się kłamać, i to zanim jeszcze wykazał swe uprawnienie do rozpatrywania skargi na poczynania Wojewody Wielkopolskiego.
Pismem z dnia 12 maja 2014 r. (MZ-DNP-051-20658-3/LS/14) Minister Zdrowia dopuścił się przestępstwa z art. 231 Kodeksu karnego, przekroczenia swych uprawnień, bezprawnie i samowolnie rozpatrując skargę bez uprzedniego wykluczenia objęcia jej z mocy prawa wyłącznością rozpatrywania przez Prezesa Rady Ministrów.
Postępowania skargowe ze skarg z końca marca 2014 r. na poczynania dotyczące rzekomego obowiązku "szczepień ochronnych" regulowane są przepisami działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego (Kpa). Organ administracyjny "powinien załatwić skargę bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu miesiąca". Pojęcie "załatwienia" skargi jest określone przepisami art. 238 Kpa. Określeniu obowiązków organu w zakresie odmownego "załatwienia" skargi mogą służyć przepisy art. 107 Kpa dotyczące załatwiania spraw decyzją administracyjną. "Załatwienie" skargi powinno obejmować albo podjęcie odpowiednich czynności albo odmowę podjęcia czynności z uzasadnieniem faktycznym i prawnym niepodjęcia czynności (art. 238 zd. 2 Kpa). Uzasadnienie faktyczne niepodjęcia wskutek skargi czynności przez organ powinno "w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej". Uzasadnienie prawne niepodjęcia wskutek skargi czynności przez organ powinno zawierać aktualne wyjaśnienie podstawy prawnej, z przytoczeniem przepisów prawa. Minister Zdrowia nie sporządził uzasadnienia faktycznego odmowy powstrzymania poczynań Wojewody określonych jako zamach Wojewody Wielkopolskiego na wolność i nietykalność osobistą obywateli Rzeczypospolitej. Wskazanie "potencjalnych działań Wojewody Wielkopolskiego" nie stanowiło uzasadnienia faktycznego odmowy powstrzymania zaskarżonych poczynań.
Minister jest organem właściwym do rozpatrywania skarg dotyczących działalności wojewody w sprawach podlegających rozpatrzeniu według Kodeksu postępowania administracyjnego. Prezes Rady Ministrów jest organem właściwym do rozpatrywania skarg dotyczących zadań lub działalności wojewody w sprawach nie podlegających rozpatrzeniu według Kodeksu postępowania administracyjnego. Obowiązkową czynnością poprzedzającą rozpatrzenie każdej skargi dotyczącej zadań lub działalności wojewody, jest zgodnie z art. 229 Kpa ustalenie, czy zadania lub działalność wojewody, których dotyczy skarga, podlegają rozpatrzeniu według Kodeksu postępowania administracyjnego, czy nie podlegają rozpatrzeniu według Kodeksu postępowania administracyjnego. Minister Zdrowia tego nie ustalił.
Pismem z dnia 12 maja 2014 r. Minister Zdrowia dopuścił się przestępstwa z art. 231 Kodeksu karnego, niedopełnienia swych obowiązków w zakresie rzetelnego ustalenia treści skargi, poświadczając nieprawdę o treści skargi doręczonej dnia 31 marca 2014 r. Prezesowi Rady Ministrów, twierdząc, że jakoby: "dotyczy ona w głównej mierze potencjalnych działań Wojewody Wielkopolskiego". Działania "potencjalne" to działania, do których może dojść, lecz jeszcze nie doszło. Przedmiotem doręczonej premierowi skargi z dnia 31 marca 2014 r., były działania dokonane w marcu 2014 r., rażąco naruszające prawa obywateli, uznane wręcz za zamach na wolność i nietykalność osobistą obywateli Rzeczypospolitej. Wobec nieprawdziwego ustalenia treści skargi, pismo Ministra Zdrowia z dnia 12 maja 2014 r. nie stanowi załatwienia skargi.
Pismem z dnia 12 maja 2014 r. Minister Zdrowia poświadczył nieprawdę, twierdząc, że "szczepienia ochronne" służą lub mogą służyć określonemu art. 68 ust. 4 Konstytucji zwalczaniu chorób epidemicznych. Przepis art. 68 ust. 4 Konstytucji ma zastosowanie wyłącznie wobec rzeczywistego wystąpienia choroby epidemicznej. Koniecznym do jego zastosowania jest uprzednie niewątpliwe stwierdzenie wielkiej liczby zachorowań następujących wskutek kontaktu z osobami chorymi lub z nosicielami zakaźnego czynnika chorobotwórczego, i to zachorowań dających się skutecznie "zwalczać". "Szczepienia ochronne" nie służą "zwalczaniu chorób", lecz jedynie mogą ewentualnie wspomagać zapobieganie chorobom. Przepis art. 68 ust. 4 Konstytucji nie dotyczy zapobiegania chorobom epidemicznym, lecz zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska. Przepis art. 68 ust. 4 Konstytucji nie pozwala ustanawiać jakiegokolwiek obowiązku "szczepień ochronnych" celem zapobiegania chorobom. Wskutek poświadczenia nieprawdy o treści przepisu Konstytucji w zakresie kluczowego zarzutu skargi: "braku ochrony praw konstytucyjnych", pismo Ministra Zdrowia z dnia 12 maja 2014 r. nie tylko nie stanowi załatwienia skargi, ale jest jej dodatkowym uzasadnieniem, dowodzącym trwającego naruszania Konstytucji opartego o dowodne kłamstwo rządowe.
Minister Zdrowia nie zbadał zarzutu braku ustawowej regulacji obowiązku "szczepień ochronnych". Nie dość, że zignorował ten zarzut, to sam bezczelnie powołał pozaustawowe przepisy swego własnego rozporządzenia, oraz powołał dokumenty, które zgodnie z art. 87 Konstytucji w ogóle nie mogą stanowić źródeł prawa, nazwane: "Narodowym Programem Zdrowia na lata 2007-2015" i "Programem Szczepień Ochronnych".
Na dodatek, prawdopodobnie usiłując słowotokiem odwrócić uwagę od bezprawnych poczynań Wojewody Wielkopolskiego, Minister Zdrowia powołał przepis art. 36 ust. 1 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, choć sam przyznał zarazem, że dotyczy on tylko osoby chorej lub podejrzanej o zachorowanie na chorobę zakaźną, a nie osoby zdrowej, i przymuszania jej do "szczepienia ochronnego". Minister Zdrowia wskazał na wielu stronach swego pisma liczne przepisy nie dotyczące osób zdrowych oraz "szczepień ochronnych".
Pismem z dnia 12 maja 2014 r. Minister Zdrowia dopuścił się rażącego kłamstwa, utrzymując, jakoby Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 sierpnia 2013 r. pod sygnaturą akt: II OSK 745/12, zawarł stwierdzenie dotyczące wynikania z mocy przepisów ustawowych obowiązku "poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym". Minister Zdrowia ukrył przy tym ustawowe rozróżnienie między wyrokiem a uzasadnieniem wyroku. Zgodnie z art. 141 i art. 184 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego nie jest częścią wyroku, nie podlega kontroli w przypadku zaskarżenia, i nie jest sporządzane do każdego wyroku. Uzasadnienie nie jest wyrokiem. Uzasadnienia nie wolno nazywać "wyrokiem".
Minister Zdrowia dopuścił się usiłowania manipulacji wykorzystującej fragment uzasadnienia wyroku. Minister Zdrowia zacytował fragment uzasadnienia Naczelnego Sądu Administracyjnego, zawierający twierdzenie dotyczące wynikania z mocy przepisów ustawowych obowiązku wykonania obowiązkowego "szczepienia ochronnego", ale nie zawierający twierdzenia dotyczącego obecnego ustanowienia jakiegokolwiek obowiązkowego "szczepienia ochronnego" aktualnymi przepisami ustawowymi. Ewentualne stwierdzenie wynikania z przepisów ustawowych obowiązku wykonania obowiązkowego "szczepienia ochronnego" nie jest stwierdzeniem wynikania z przepisów ustawowych samego obowiązkowego "szczepienia ochronnego".
Tak też na przykład, stwierdzenie, że z przepisu art. 84 Konstytucji wynika obowiązek "ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie", nie jest i nie będzie stwierdzeniem wynikania z przepisów ustawowych obowiązkowego płacenia konkretnego podatku. Ustanowienie i określenie obowiązku wykonywania obowiązkowych czynności określonych przepisami ustawy, nie ma skutku prawnego dopóki nie wejdą w życie przepisy ustawy określające te obowiązkowe czynności. Bez ustawowego określenia w całości każdego "obowiązkowego szczepienia ochronnego", sam rzekomo wynikający z "mocy przepisów ustawowych" rzekomy obowiązek "poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym", nie ma i nie będzie miał jakiegokolwiek skutku prawnego.
Minister Zdrowia dopuścił się kolejnego rażącego kłamstwa, utrzymując wbrew faktom i wbrew prawu, znów ze wskazaniem samego uzasadnienia wyroku zamiast wyroku, że we wskazanym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (a nie: w uzasadnieniu) zawarto stwierdzenie dotyczące uprawnienia wojewody. Wskazany wyrok nie dotyczy wojewody i nie dotyczy jakiegokolwiek uprawnienia wojewody.
Wreszcie Minister Zdrowia wprost skłamał, twierdząc, że w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 23 października 2013 r. pod sygnaturą akt: II SA/Go 799/13, "wprost stwierdzono, iż wojewoda jest organem właściwym do nałożenia grzywny". Wskazany wyrok nie dotyczy wojewody. Wyrokiem tym sąd tylko i wyłącznie: "I. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia (...), II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu", i nic ponadto. Uzasadnienie tego wyroku, które nie jest wyrokiem ani jego częścią, i którego nie wolno nazywać "wyrokiem", zawiera stwierdzenie, że: "organy inspekcji sanitarnej nie były właściwego do nałożenia na skarżącą grzywny". Twierdzenia uzupełniające to zawarte w uzasadnieniu stwierdzenie, a mianowicie twierdzenia, że: "Organem mającym ogólną właściwość do prowadzenia postępowania egzekucyjnego w zakresie obowiązków niepieniężnych jest bowiem wojewoda", i że: "Taką kompetencję posiada natomiast --- jak wspomniano --- wojewoda", nie dotyczą uprawnienia wojewody do prowadzenia postępowania w sprawie obowiązkowego "szczepienia ochronnego", lecz uprawnień wojewody w zakresie postępowań w innych sprawach, i nie znajdują się w wyroku, lecz w uzasadnieniu, którego nie wolno nazywać "wyrokiem".
Dnia 30 maja 2014 r. Prezes Rady Ministrów otrzymał na podstawie art. 37 w związku z art. 237 par. 4 Kpa zażalenie na niezałatwienie przez Wojewodę Wielkopolskiego skargi z dnia 26 marca 2014 r., i na niezałatwienie przez Prezesa Rady Ministrów skargi z dnia 31 marca 2014 r. Zażalenie należy załatwić zgodnie z art. 37 par. 2 i art. 38 Kpa. Premier winien niezwłocznie powstrzymać wszelkie zaskarżone ograniczanie praw konstytucyjnych, które nie ma pełnej i wyłącznej podstawy prawnej w ustawie albo w ustawach, obejmującej każdą czynność, termin, okoliczność, które stanowią to ograniczenie, i naprawić skutki naruszenia tych praw. Umyślne naruszenie przez Radę Ministrów zasady wyłączności ustawy w ograniczaniu praw konstytucyjnych powinno skutkować postępowaniem przed Trybunałem Stanu.
http://archi.wiki.praw.pl/2kivil4ezf8
