W powszechnie lubianej i szanowanej gazecie, której nazwa kojarzy się z greckim rynkiem, tytuł brzmi cokolwiek inaczej: 25 lat za zabójstwo pięciorga noworodków. Niby to samo, a jednak inaczej, z podkorową sugestią, iż odrażający czyn dokonał się niejako w poprzek premedytacji, no i nie dotknął on ludzi, lecz noworodki. Jeśli mam rację wysuwając takie przykre podejrzenia, to słupieję z trwogi i zdumienia; jeśli nie mam racji… Chyba jednak mam. Wystarczy wsłuchać się w pierwsze komentarze.
Oto tow. Piotrowska Joanna, bossówna fundacji Feminoteka, nie kryje oburzenia: To dla mnie ewidentny skandal. Z prasowej notki trudno wywieść co tak rozjuszyło tow. Piotrowską: skazanie morderczyni czy uniewinnienie jej męża? Ta druga ewentualność wydaje się być fałszywa – wszak strzygi pokroju tow. Piotrowskiej nie raz i nie dwa deklarowały, że kobiety winny dowolnie rozporządzać swoim brzuchem – skoro tak, to los męża skazanej z całą pewnością nie jest powodem irytacji, no bo co kogo obchodzi jakiś obcy dla sprawy facet. Pozostaje ta druga ewentualność. Sprawdzam…
Siostrzyca tow. Piotrowskiej, niejaka Ilnicka Bogusława, opublikowała na Feminotece artykuł, który wyjaśnia moje wątpliwości. Otóż przeciwnicy aborcji to: terroryści, kłamcy, fałszerze (sfabrykowali film pt. „Niemy krzyk”), oskarżyciele, szantażyści, bezlitośni mizoginowie, fanatyczni obrońcy zlepków komórek oraz mordercy. Jako że tow. Piotrowska artykułu nie zdjęła ani nie podjęła z nim polemiki, to mogę przyjąć, iż podziela poglądy swojej siostrzycy. No i wszystko staje się jasne – Jolanta K., odpowiedzialna za śmierć pięciorga dzieci, nie jest żadną tam morderczynią, no bo widział kto pozbawianie życia zlepka komórek? Jednym słowem – nic się nie stało, skąd więc taka nieuzasadniona surowość u Wysokiego Sądu? Brzuch jest nasz, a noworodki to nie dzieci – zatem wyrok w istocie jest skandalem!
Wzburzenie tow. Piotrowskiej zapewne się pogłębi, a nawet – być może – wywoła frustrację. Oto dyżurni obrońcy śmierci (termin „obrońcy życia” jest według tow. Ilnickiej synonimem morderców, przeto nie sposób go zastosować dla strony przeciwnej) na czele z będącą zawsze na pierwszej linii frontu Środą Magdaleną (podającą się za profesorkę) wypichcili list protestacyjny do ministra sprawiedliwości, w którym protestowali przeciw surowemu wyrokowi dla matki dzieci. Według nich sprawiedliwy dla niej byłby pięcioletni wyrok i uznanie męża za głównego winnego zbrodni. Tak to zostało przedstawione – głównym winnym zbrodni nie jest sprawczyni, osobiście topiąca w wannie noworodki, lecz jej mąż, którego obciążają jedynie słowa seryjnej morderczyni. Temat jest zbyt poważny, by pomyśleć, że Autorzy stroją sobie żarty, nie pozostaje więc nic innego jak przyjąć do wiadomości, że owe brednie zostały napisane z pełną powagą.
A propos – Sadurski Wojciech (podobnie jak tow. Środa również podający się za profesora) dal ostatnio popis maestrii krytycyzmu, wdeptując w błoto autorów innego listu protestacyjnego; z pewnością zechce dowieść swojego mistrzostwa raz jeszcze, tak dla porządku i właściwego biegu rzeczy – po kolejnej egzekucji protestujących wszyscy już zrozumieją, że pisma kontestujące to czy tamto należy uzgadniać lub oddawać do redakcji liberałowi społecznemu. Za stosowną opłatą, rzecz jasna.
Wracając do pocztówki sporządzonej przez Środę Magdalenę i 200 innych zdyscyplinowanych osób – otóż bossówna Feminoteki będzie z Was bardzo niezadowolona, moi Państwo. Żmija na własnej piersi… Co to znaczy, że sprawiedliwy wyrok to 5 lat odsiadki?! Z byka spadliście jedno po drugim? 5 lat za niewinność, za wrzucenie do beczki z kiszonką paru zlepków komórek??? Wkładacie kij w szprychy feminotekowego samochodu pancernego, dywersanci… Współczuję tow. Piotrowskiej, że musi użerać się z tak nieuświadomioną tłuszczą.
Epistoła okołośrodowa jest godna uwagi z jeszcze jednego względu: oto grupa obywateli pisze do ministra sprawiedliwości, aby wpłynął na niezawisły sąd tak, aby ów wydał wyrok taki, jaki się wnoszącym petycję podoba. Protestujący lepiej wiedzą, jaki wyrok jest sprawiedliwy, nie tając przy tym chęci dokonania rewizji orzeczenia na takie o właściwej treści. Inicjatywa ta musi budzić niejakie zdziwienie – czyż to nie na łamach Gazety Wyborczej można było przeczytać w ciągu ostatnich kilkunastu tygodni, że jak jest wyrok sądu, to koniec dyskusji? Sąd lustracyjny oczyścił Lecha Wałęsę itd., koniec pieśni, nie ma o czym dalej dyskutować!
Jak więc widać obrona sygnatariuszy listu protestacyjnego to działanie niefachowe, wątpliwe feministycznie i całkowicie zbędnie przyjmujące część odpowiedzialności. Tow. Piotrowska przerosła widzi szerzej, perspektywicznie, choć profesorką nie jest (?), co dowodzi, że przywództwo ruchu obrońców śmierci bez wątpienia jej się należy. Zadanie na najbliższe… hm… jak długo będzie stawiany opór? Zadanie na najbliższe kilka lat – doprowadzić do usunięcia z kodeksu karnego sankcji za dowolne rozporządzanie zlepkiem komórek wypatroszonym z brzuchów kobiet. Kiedy już wszystkie niewiasty zostaną wyzwolone spod władzy haniebnych przepisów prawa, obsługę zabiegów dotyczących zlepków komórek przejmą zakłady manicure. A raczej pedicure, ponieważ do niego używa się mocniejszych cążków.
Inne tematy w dziale Polityka
