Nowe zmiany strukturalne na rynku pracy
Zmiany na światowym rynku pracy są związane nie tylko z rozwojem nowych technologii. W krajach gospodarczo rozwiniętych z przyczyn demograficznych i ekonomicznych zaprzestano starszych ludzi wysyłać na wcześniejsze przymusowe (kompensacyjne) emerytury.
Okazało się, że w wielu przypadkach oferta wsparta doświadczeniem jest bardziej atrakcyjna dla pracodawcy niż młodzieńczy wdzięk. Ogłoszenia w gazetach sprzedawanych w Polsce, dotyczące ofert pracy w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych były obśmiewane w światowej prasie choćby z powodu wymagań jakie wtedy stawiano głównym księgowym np. „... zatrudnię młodą o dobrej prezencji, dyspozycyjną księgową do lat 25...”. Czy te wymagania powinny dotyczyć tej branży, czy może innej sfery usługowej?
U progu trzeciego tysiąclecia w gospodarce Unii Europejskiej kult młodości dobiega końca. Zdaniem socjologów pracy, wiedza nowych pracowników średnio co pięć lat staje się przestarzała. W ramach odchudzania administracji czy kierownictwa coraz mniej osób w wieku 55 lat wysyła się na wcześniejszą emeryturę.
Okazało się, że starsi pracownicy coraz lepiej wykorzystują technologie informatyczne, które kiedyś było domeną ludzi młodych. Błędem było zaniechanie szkolenia starszych pracowników z eksperckim doświadczeniem.
W Niemczech aktualnie liczba osób zatrudnionych w gospodarce powyżej 55 lat wynosi około 43 procent, w innych państwach dominujących w UE jest podobnie. Gdyby zwolniono tych ludzi na wcześniejsze emerytury, to w wielu branżach zabrakło by chętnych do ich zastąpienia. Imigranci z Afryki i Bliskiego Wschodu wolą brać zasiłki, palić papierosy i pić kawę.
W niemieckiej hierarchii struktury pracowniczej i kierowniczej stopień organizacji społecznej jest wyższy niż w innych państwach gospodarczo rozwiniętych. Obsługa taśm produkcyjnych w RFN ma wyższy poziom umiejętności i wiedzy technicznej, przez co wymaga mniejszego nadzoru administracyjnego. Stąd stosunek ilościowy urzędników do robotników jest w Niemczech dużo mniejszy niż we Francji, Wielkiej Brytanii, czy Polsce.
Także różnice płacowe w Niemczech między różnymi kategoriami zaszeregowania są mniejsze niż we Francji, Wielkiej Brytanii, czy Polsce. Zdaniem niemieckich polityków, zarówno tych z CDU jak i SPD (odpowiedzialnych za szeroko rozumiany rynek pracy), duże różnice w płacy mogłyby niekorzystnie wpływać na morale i podważać zaufanie pracobiorców do swoich bezpośrednich przełożonych czy innych osób na kierowniczych stanowiskach. Podobny stosunek do tej kwestii mają niemieccy prywatni pracodawcy, stąd wszelkie premie są rozpatrywane na stosunkowo niskim poziomie organizacyjnym, w sposób „jawny”.
Niemieccy socjolodzy pracy opracowali model optymalny na wykorzystanie wszystkich sił występujących na rynku pracy. W przyszłości mają być tworzone tandemy młodych i starych pracowników, którzy będą się uczyli od siebie. Tylko 20 procent wiedzy zawodowej i umiejętności nabywa się w „szkole”, resztę zdobywa każdy bezpośrednio w pracy, poprzez wymianę doświadczeń z kolegami.
