Biorę przykład z kolegów po fachu, którzy łamali schemat budowy teoretycznej wszechświata. Tymże sposobem wchodzę w świat metafizyki i dobrze się tym bawię. Myślę, że nikogo to nie interesuje co robię i czym się zajmuję, ale stwierdzam iż, tarcie jest głównym źródłem ciepła. Zderzeniom cząstek elementarnych w punkcie zderzenia „punkcie wyładowania” towarzyszy produkcja dodatkowego ciepła. Każde zderzenie jest tarciem samym w sobie. Ciepło zaistniałe podczas każdego pojedynczego zderzenia skutkuje zwiększeniem się ciśnienia wewnątrz naczynia. W naczyniu, którego objętość nie zmienia się, podczas każdego zderzenia, ciśnienie wewnątrz naczynia zwiększa się skutkując zwiększeniem się temperatury i kompresją pola „cieplnego „wewnątrz naczynia. W naczyniu, którego objętość zmienia się , podczas każdego zderzenia ciśnienie zwiększa objętość naczynia, a temperatura rozchodzi się wewnątrz naczynia, nagrzewając większą objętość naczynia tym samym skutkując mniejszą temperaturą wewnątrz naczynia. Temperatura w naczyniu zamkniętym objętościowo zawsze jest większa niż w naczyniu otwartym objętościowo przy tej samej ilości zderzeń „wyładowań”. Omawianą zależność można zauważyć podczas każdej eksplozji i implozji. Wniosek nasuwa się tylko jeden, cała „ta” nie do końca synteza termojądrowa jest jednym wielkim skupiskiem tarć cząstek wewnątrz naczynia. Implozja jest skutkiem, a eksplozja przyczyną. Czarna dziura „jeśli istnieje”, nie jest „wymarłą” gwiazdą , a skutkiem eksplozji naczynia(rozerwaniem niezamkniętego objętościowo naczynia, którego objętość i temperatura, a więc ciśnienie wewnętrzne osiągnęło maksimum danego naczynia) , ale to już temat na inną zapewne dla Was wszystkich śmieszną notkę.
