Właśnie dziś mija kolejna rocznica wprowadzenia w Polsce stanu wojennego. Zapewne wielu z Was zastanawia się po co znów powracamy to tematu minionego, do wydarzeń tragicznych lecz niewątpliwie potrzebnych, ale czy tematy trudne, budzące wątpliwości należy omijać? NIE! Wydarzenia 13 grudnia 1981 roku uzmysławiają nam Polakom, iż był to kolejny wyraz próby dla Narodu polskiego, egzamin jakiemu poddani byli wszyscy obywatele żyjący w tamtych czasach. Analizując fakty, śledząc artykuły prasowe i medialne dotyczące stanu wojennego doszedłem do wniosku, iż Polacy nie potrafią poradzić sobie z historią. Nie kwestionuję tego, że nie były to dobre chwile, lecz czy nie powinniśmy odpowiedzieć sobie na jedno zasadnicze pytanie, które zło byłoby lepsze? Czy to, iż wprowadzając stan wyjątkowy w Polsce damy wyraz pewnej samodzielności, czy też pełną utratę suwerenności nieporównywalnie większy rozlew krwi, jeszcze silniejsze osaczenie Nas przez ZSRR. Na to pytanie nie ma do końca jasnej odpowiedzi, gdyż nie ma mocnych dowodów przeciwko Związkowi Radzieckiemu, który planował inwazję na nasze tereny, nie ma także żadnych dowodów na istnienie tzw. zorganizowanej grupy przestępczej, której rzekomo przewodniczył gen. Jaruzelski . Ową grupę przestępczą wymyślili ludzie chcący napisać historią od nowa, nadać jej zupełnie inny bieg, ale tak się nie da! Kwestionowanie wiarygodności zeznań pana generała na wymiar czysto polityczny, tu zupełnie nie chodzi o poznanie prawdy, lecz o chęć zemsty, wyrażenia pogardy, swoistego naplucia w twarz osobie w sędziwym wieku. W mojej ocenie prokuratura sporządzając akt oskarżenia nie kierowała się dowodami lecz tylko i wyłącznie poszlakami i domysłami. Z cała stanowczością poznanie prawdy będzie bardzo trudne, lecz czy nie korzystniej jest zastanowić się jak radzić sobie z tą trudną historią, czego to nas nauczyło. Dlatego też apeluje do ludzi by kolejny raz opluwając twarz gen. Wojciecha Jaruzelskiego zastanowili się jaki to ma sens, czy to jest właściwa lekcja dla przyszłych pokoleń? , lekcja pełna nienawiści, zła, szyderstwa. Warto wypracować pewien konsensus, który raz na zawsze zabliźni ciągle krwawiące rany wielu Polaków.
