"Pieśni mojej motywu brakowało, ale
Nie na chór jest pisana - nie dziwię się wcale,
Że mi w nagrodę za takie podarki
Nikt swoich nóżek nie kładzie na barki.
Siedzę przy oknie, morze - stary raptus
Grzmi za storami i za świstem wiatru."
Josif Brodski w tłumaczeniu Barańczaka
Nameste, znowu mnie zadziwiłeś, sto lat nie czytałem tego wiersza w oryginale. Dziękuję.
Nie wycinam notek, pod którymi są komentarze. Mogę natomiast zmienić a nawet znacznie zredukować ich treść.
Jest sto tysięcy dusz
a jedna ledwie rura
żołnierze wychodzą
cywilom i rannym się nie uda
upps
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
