Nie od dziś zastanawiało mnie, po co ludzie gapią się z okien na sąsiadów. Odpowiedź jest niby prosta: bo są ciekawi życia innych, są ciekawi tych informacji jak podróżnicy są ciekawi zabytków. Nie! Otóż nie, myliłem się, owa ciekawość łączy się z pazernością i zapiekłością połączoną z hipernienawiścią do ludzi, którzy wydają się nam bogatsi, lepsi, bardziej słuchani, mądrzejsi – a naszym zdaniem tacy być nie powinni, wszak to – naszym zdaniem – ćwierć inteligenci.
Ludzie gapią się z okien ponieważ ich życie jest nudne, szare, płaskie, jednowymiarowe lub jedyne co ich łączy z bliskim to plugastwo rzucane w inne osoby. Tacy My żądamy by ktoś tą naszą szarość ubarwił, wskrzesił, by splugawił żywot niepospolity. Dając głos (daj głos!) mamy prawo oczekiwać nam bliskiej szarości. Gapimy się na innych, ponieważ mają to czego My nie mamy: na proste i długie nogi ich kochanek, na liczby na ich kontach, na ich drogie samochody, na ciuchy, buty itd., i ich nienawidzimy, bo to oni a nie my.
Gapimy się również na pary całujące na ulicy, na irokezy i dziwne fryzury, na zachowania które napawają nas odrazą, na mężczyznę który był księdzem, na sztucznego penisa, na długie nogi w mini.
Brak. Brak jest powodem gapienia się. Ci, co robią rozmaite i nieszablonowe rzeczy wzbudzają w nas różne wielokroć negatywne odczucia. My lubimy szereg, występujących przed nie lubimy.
Jeżeli utożsamiasz się z MY, to albo pracujesz w szmatach albo sympatyzujesz ze szmatami - twoje szczęki, twoje pieniądze, nic mi to tego. Nie przytoczę tu żadnego ornitologicznego przysłowia.
Pozdrawiam.
Inne tematy w dziale Polityka
