Wszyscy jesteśmy szczęśliwi ponieważ książka Artura Domosławskiego w końcu pojawiała się na półkach. Dzięki temu dziełu mam okazję odkryć prawdę o Kapuścińskim, że to człowiek był. Przy wielości wad, błędów, grzechów, blizn moralnych, był – dla mnie – bardzo dobrym pisarzem, reporterem.
Nie ma się co zżymać, że prawda została objawiona. Są osoby, które zwrócą uwagę na ciekawostki i anegdoty, inne na współpracę ze służbami PRL, jeszcze inne o jego życiu intymnym. Niektórzy będą pragnęli poznać „całą prawdę”, zrozumieć bohatera, zrozumieć ducha czasu i miejsc. Ilu jest tych ostatnich? Niewielu. Obawiam się, iż wielu będzie stawiało mało inteligentne lub głupie tezy, tylko dlatego że Kapuściński do końca był lewakiem.
Przyznam, iż jeszcze nie przebrnąłem całości książki. Czyta się ją przyjemnie. Stoi ona dumnie w mej biblioteczce bieżącej i stać będzie jeszcze dzień, może dwa, a potem pożegluje do portu, gdzie śpi flota Kapuścińskiego. Będzie uzupełnieniem całości.
Autor książki jest mym zdaniem wiarygodny. Pisząc o życiu intymnym Kapuścińskiego w szczególności. W końcu był jego bliskim przyjacielem. Takich przyjaciół wam jednak nie życzę. Pamiętajcie, wśród was jest również wielu doskonałych publicystów, o których kiedyś ktoś napisze prawdę, a wasze żony płakać w spazmach będą, że ich życie nigdy ich nie było.
A Ty chłopaku żegluj po morzach Bogów grzechu i światła, tu szkwału już nie będzie.
Pozdrawiam.
Inne tematy w dziale Polityka
