UWAGA! Trudny przekaz, tylko dla kumatych!
Telewizji już się nie da oglądać, więc wczoraj po kolacji zdjąłem z najwyższej półki mojej biblioteczki pierwsze wydanie „Indyka” Sławomira Mrożka z roku 1960, strzepnąłem kurz z pożółkłej książki, przewertowałem ją, - i przypadkowo natrafiłem na fragment, który zachowując wierność tekstu Mrożka przypisałem czasom teraźniejszym:
Prezes: Zasię jeden był silny okrutnie.
Nowy Minister Obrony: Opowiedzcie no, kumie.
Prezes: Ano, zadziwił ci się on raz, aż się za głowę złapał...
Nowy Minister Obrony: To i co, że się złapał za głowę? Nie dziwota.
Prezes: Poczekajcie krzynę. Złapał ci się on, a jako że silny był okrutnie, głowa mu w rękach została.
Wicemarszałek Butapren: Musi w szyi był słaby.
Prezes: W szyi był słaby, ale za to w rękach silny.
Wicemarszałek Butapren: Silnym też nie jest dobrze.
Nowy Minister Obrony: Może by tedy coś skosić?
Prezes: A co, na ten przykład?
Wicemarszałek Butapren: Ano, co z brzega. Może być i trawa.
Prezes: Eeee...
Nowy Minister Obrony: Albo co insze...
Prezes: Aaaale...
Nowy Minister Obrony: Ja ino tak...
Prezes: Zasię u mnie indyk się ożenił z kurą.
Wicemarszałek Butapren: Ale?
Nowy Minister Obrony: Jakże to?
Prezes: Ano, zwyczajnie. Na początku to nawet nie chciał, jeno gulgotał. Alem go wziął na bok i przetłumaczył – (oklaski)
Nowy Minister Obrony: I chciał?
Prezes: I co by miał nie chcieć? Ino pilnować go trzeba. Jak ino go nie doglądam, to się tarza w pokrzywach i nic nie robi.
Wicemarszałek Butapren: A kura?
Prezes: Kura jak kura. Jajko zniosła.
Wicemarszałek Butapren: Z indykiem?
Prezes: A co by nie z indykiem? Przecie mówię, żem mu przetłumaczył.
Nowy Minister Obrony: E, powiadacie!
Prezes: A co bym miał nie powiadać? Cała bieda tylko w tym, że nie jest ci ono okrągłe. (wyjmuje biały stożek i kładzie na stole)
Wicemarszałek Butapren (oglądając): W samej rzeczy, spiczaste jakieś...
Nowy Minister Obrony: A wyjdzie z niego, co?
Prezes: A co by nie miało wyjść? Wyjdzie.
Wicemarszałek Butapren: A co?
Prezes: A kto to może wiedzieć? Poczekać trza.
Nowy Minister Obrony: Może by co zaorać?...
Prezes: Jiiii tam..., toć już zaorane, co trza…
Mrożka już nie ma, więc dopisałem jeszcze jeden wiersz ołówkiem:
Prezydent: No, to czas palić w Sejmie chanukowe świeczki!...
Musicie Państwo przyznać, że ten Mrożek miał łeb nie od parady i nie po próżnicy w krakowskim Panteonie Narodowym na wieczny odpoczynek spoczął.
Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki, niezawisły bloger oddany prawdzie i sprawom ważnym dla polskiego państwa)
Post Scriptum
Analiza komentarzy dodanych do tej humorystycznej notki prowadzi do następujących wniosków:
1. Komentarze dodali w znakomitej większości orędownicy partii Jarosława Kaczyńskiego, których na swój prywatny użytek nazywam „ortodoksyjnymi pisowcami”.
2. Rzeczeni ortodoksi, zawsze ci sami zresztą, zamieścili prawie wyłącznie komentarze, jeśli nie nienawistne, to oględnie mówiąc niechętne autorowi blogu, co bezsprzecznie zaświadcza, iż są to kompletnie pozbawieni poczucia humoru zgorzknialcy nieprzyjaźni ludziom.
3. Powiem więcej. Owych zawistników łączy jedna wspólna cecha, a mianowicie oskarżanie o narcyzm i rozdęte ego każdego, kto ośmiela się choćby pomyśleć inaczej niż oni. Zaś autor, który ośmielił się to jeszcze napisać, zostaje z automatu uznany faworyzowanym przez Administrację portalu Salon24 agentem opozycji totalnej.
4. Tego rodzaju kulturowo nieestetyczna mentalność „ortodoksyjnych pisowców” sprawia, że PiS jest postrzegane, jako partia niereformowalna i odstręczająca ludzi, szczególnie tych młodych.
5. Dobrze byłoby, gdyby ktoś te wnioski zreferował Jarosławowi Kaczyńskiemu, który powinien się od rzeczonych „oszołomów” publicznie zdystansować, bo w przeciwnym razie wybory 2019 mogą się dla PiS-u okazać nader nieprzyjemną siurpryzą.
