W pierwszej chwili byłem pewien, że się przesłyszałem i nawet nie miałem zamiaru do tego wracać – w końcu mówił Marek Rocki, profesor doktoryzowany i habilitowany, naukowiec uznany na wszelkie sposoby. Członek kapituł i kolegiów, były dziekan i rektor SGH, obecny senator, przewodniczący ciał przeróżnych, obrośnięty w tytuły, funkcje i wyróżnienia. Człowiek ze wszech miar poważny, jak by się mogło wydawać, a nawet jak się powinno wydawać, skoro mamy do czynienia z tak obficie uhonorowanym delikwentem. Autorytet III RP, co tu dużo gadać.
Jednak coś mnie tknęło i powróciłem do rozmowy dziennikarza Radia Tok FM Łukasza Grassa z senatorem Rockim, w której bronił on złożonej przez siebie poprawki do ustawy, która drastycznie ogranicza dostęp do informacji publicznej. Zatkało mnie ze zdumienia przy tym drugim odsłuchaniu fragmentu - przyznam szczerze - i w związku z tym odsłuchałem po raz trzeci.
Cytat z wypowiedzi profesora, który przedstawiam poniżej, całkowicie usprawiedliwia moje niedowierzanie, bo sposób argumentacji jest kuriozalny, a piszę kuriozalny tylko dlatego, że nie ma w języku polskim łagodniejszego określenia.
„W ustawie o informacji niejawnej jest powiedziane, że jeśli coś miałoby niekorzystnie wpłynąć na funkcjonowanie gospodarki narodowej, to nadaje się klauzulę poufne, a jeśli coś miałoby wpłynąć niekorzystnie na interesy Rzeczpospolitej Polskiej, to nadaje się klauzulę zastrzeżone. Nadanie klauzuli zamyka tę informację na zawsze. W ogóle będzie ona niedostępna, bo teoretycznie jest możliwe, że taka klauzula będzie zdjęta, ale musi być zdjęta przez tę samą osobę, która ją nałożyła. A bywa tak, że ktoś przestaje być urzędnikiem i wtedy już nie zdejmie tej klauzuli, bo go nie ma”.
Proszę zwrócić uwagę: profesor doktor habilitowany i senator dwóch kadencji uważa, że typowo urzędnicza decyzja - nadanie klauzuli - jest przypisana do konkretnej osoby fizycznej(tak!) i tylko przez tę konkretną osobę może być anulowana. I kiedy tej osoby z jakiegokolwiek powodu zabraknie, to informacja pozostanie tajemnicą na wieczność. Pogląd tak głupi, że nie do uwierzenia, iż mógł go wygłosić Rocki. Więcej powiem, to jest tak niewiarygodnie głupie, że musi być celowe, bo przekracza granice głupoty. A za tymi granicami może być nieprawda lub propaganda, co zresztą na jedno wychodzi.
Nie można bowiem inaczej wytłumaczyć faktu, że profesor Rocki, senator i wybitny ekspert nie odróżnia osoby od stanowiska urzędniczego, czyli pełnionej przez nią funkcji. Zajrzałem do ustawy o ochronie informacji niejawnych. W artykule 6 jest mowa o „osobie uprawnionej” do nadania i zniesienia klauzuli, czyli o urzędniku na konkretnym stanowisku, a także o jego przełożonym, który może zrobić to samo lub zmienić decyzję podwładnego. A w ustępie siódmym artykułu 6 stoi jak byk:
„Uprawnienia w zakresie zniesienia lub zmiany klauzuli tajności materiału przechodzą, w przypadku(...)rozwiązania jednostki organizacyjnej, na jej następcę prawnego. W razie braku następcy prawnego uprawnienia w tym zakresie przechodzą na Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Służbę Kontrwywiadu Wojskowego”.
Są zatem dwie możliwości, profesor nie czytał ustawy i po prostu nie wie, co mówi. I druga możliwość – senator ordynarnie manipuluje informacją (nomen omen), żeby ukryć zamykanie dostępu do informacji przez swoją partię Platformę Obywatelską. Tertium non datur. Chyba że senator Marek Rocki jest alter ego posła Tomasza Tomczykiewicza. Wtedy może powiedzieć wszystko i ja nawet okiem nie mrugnę. Ale ja nie uważam, żeby to był ten typ. Ja sądzę, że senator manipuluje w zaparte.
Dlatego do kolekcji zaszczytów Marka Rockiego dokładam jeszcze jeden - tytuł profesora honoris causa Platformy Obywatelskiej. Niech pozłota idzie do pozłoty. I niech błyszczy pięknie profesorowi, kiedy spogląda w lustro przy goleniu.
Komentarze