Byliśmy wczoraj tam gdzie być należało. Byliśmy w miejscu gdzie biło serce prawdziwej Polski. Tej Polski, która uśmiecha się szczerze, kiedy ma powody i wyraża powagę, kiedy zachodzi taka potrzeba. Polski prawdziwej,
Polski, która oszwabić się nie da i judzić się nie pozwoli. Innej Polski, nie takiej, która niczym w telewizyjnym show usmiecha się kiedy tzw. animator widowni pokaże plansze: - teraz uśmiechy, teraz entuzjazm, oklaski, pomruk niezadowolenia, tupanie, a na koniec - " brygada uśmiechamy się ! ! " Wczoraj widziałem inną Polskę, Polskę która demokracji odebrać sobie nie da.
A po radosnym przemarszu spod Sejmu, Nowym Światem na Plac Zamkowy i pod Archikatedrę udałem się pod warszawski ratusz, by jako skromny obywatel, symbolicznie przyjąć prezydenckie ślubowanie na dwie godziny od Rafała Trzaskowskiego. Niech u nich, na ich ulicach " budiet prazdnik "
...niestety mecenasie, sprawy w której sędzią jest naród broniący demokracji, a nie sędzia " rozgrzany ", bądź " zaprzyjaźniony ", wygrać się nie da.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
