nedzynski nedzynski
908
BLOG

Zaćma - powikłany zabieg - rada

nedzynski nedzynski Zdrowie Obserwuj temat Obserwuj notkę 1

              “Mikroby są niczym, środowisko jest wszystkim” Antoine Bechamp

Przestrzeń wypełniona organiczną materią jest zdecydowanie lepszym środowiskiem dla życia niezorganizowanych kolonii komórek (bakterii, grzybów) niż przestrzeń w której oprócz materii organicznej są już żywe komórki.

 

Tkanki w których udział masy komórek własnych w całkowitej masie tkanki jest duży są mniej podatne na bakteryjne i grzybicze infekcje, gdyż taka tkanka zawiera w sobie mniej organicznej materii niechronionej błonami komórkowymi do której mikroby mają łatwiejszy dostęp. Błona komórkowa chroni cytoplazmę komórki przed mikrobami.

 

Chronione błonami komórkowymi bakteryjne i grzybicze kolonie komórek nie muszą mieć układu odporności (UO), więc ewolucja im jego nie “dała”. Wystarczającą ochroną mikrobiologicznych kolonii są błony komórkowe żyjących w kolonii komórek i wytwarzane przez te komórki metabolity będące często antybiotykami.

 

Brak UO chroniącego kolonie komórek pasożytniczych, obecność specjalizowanych komórek UO w organizmie żywiciela i nawet poprawne antybiotykowe ingerencje medyczne nie są w stanie zapewnić sterylności organizmu.

 

Komórka jajowa, plemnik i zygota nie mają UO a są bytami sterylnymi. Wraz z rosnącą ilością płynów ustrojowych zarodka, a następnie płodu, zwiększa się prawdopodobieństwo zakażenia płodu mikrobami pochodzącymi głównie od zakażonego endometrium matki.

 

W organizmie substancjami organicznymi niechronionymi błonami komórkowymi są min. chłonka i osocze. Substancje te tworzą środowisko pozwalające na życie organizmu.

Bezpośrednią ochroną osocza i chłonki przed mikrobami zajmują się komórki UO. UO chroni zdrowe tkanki organizmu blokując ekspansję infekcji z zakażonych tkanek do chłonki i osocza.

 

Rozpuszczone w wodzie organiczne substancje będące wydzielinami niektórych komórek organizmu: tworzą płyn mózgowo-rdzeniowy chroniący ośrodkowy układ nerwowy, tworzą płyn owodniowy pozwalający żyć płodowi, są obecne w oku, uchu, torebkach stawowych.

 

Całkowita wymiana płynu owodniowego następuje w ciągu dwóch godzin a w ciągu doby czterokrotnie wymieniony jest płyn mózgowo-rdzeniowy. Ciągła wymiana ww. płynów ma zapewnić stale niskie stężenie substancji organicznych w tych płynach, czyli stworzyć nieprzyjazne środowisko dla mikrobiologicznego życia w tych płynach. Czas inkubacji zakażenia do poziomu niebezpiecznego jest dłuższy niż czas w którym następuje całkowita wymiana ww. płynów.

 

W organizmie są wewnętrzne środowiska do których komórki UO nie mają dostępu lub dostęp jest bardzo utrudniony a stężenia roztworów organicznych w tych środowiskach (z racji pełnionych funkcji) muszą być wyższe od stężeń roztworów biologicznie bezpiecznych.

 

Takimi przyjaznymi środowiskami dla życia pasożytniczych komórek są min. przestrzenie w oku z organicznymi zawartościami: rogówki, soczewki i ciała szklistego.

W uchu płynna zawartość ślimaka, w stawach maź wypełniająca torebki są również substancjami będącymi przyjaznymi środowiskami dla życia drobnoustrojów.

 

Organizmy współczesnej populacji ludzkiej nie radzą sobie z infekcjami w tych wewnątrzustrojowych środowiskach. Świadczy o tym duża ilość: wszczepianych protez stawowych, wykonywanych zabiegów wszczepienia sztucznych soczewek i koniecznych przeszczepów rogówki, czy ogromne zapotrzebowanie na aparaty słuchowe.

 

Brak ochrony mikrobiologicznej ze strony UO i duży udział procentowy substancji organicznych (kolagenu, kwasu hialuronowego, glutationu, krystaliny, albuminoidu) w tkankach: soczewki rogówki i ciała szklistego tworzą przyjazne środowiska dla rozwoju infekcji w tych tkankach.

 

Pierwszą skuteczną ochronę substancji organicznych w oku i tkanek oka przed zakażeniami wdrożył Carl Crede. "W 1879 r. wprowadził metodę profilaktyki rzeżączkowego zapalenia spojówki u noworodków przez zakrapianie oczu 1% roztworem azotanu srebra (zabieg Credego)"-Wikipedia.

Warto dodać, że metoda ta jest uniwersalna bo skuteczna w profilaktyce bakteryjnych, grzybiczych i wirusowych zakażeń oka.

Metoda ta nie jest pozbawiona negatywnych skutków dla komórek oka. Silnie utleniające jony NO3- działają destrukcyjnie na błony komórkowe delikatnych tkanek oka a jony srebra reagują z solą fizjologiczną zawartą w łzach i wytrąca się nierozpuszczalny w wodzie chlorek srebra.

Pomimo swojej niedoskonałości ta metoda jest rekomendowana i stosowana również obecnie.

Crede wykorzystał chemiczną metodę uzyskiwania aktywnego biologicznie srebra - jonów.

 

Obecnie znana jest fizyczna metoda uzyskiwania aktywnego biologicznie srebra - metalicznych nanocząstek srebra w wodnym układzie koloidalnym. Takie “koloidalne srebro” nie posiada ww. wad wodnego roztworu AgNO3.

 

Współczesna medycyna akademicka rekomenduje również antybiotykową profilaktykę przeciw  zakażeniom w tkankach i substancjach organicznych oka. Profilaktyka ta stosowana jest przed, w trakcie i po każdym chirurgicznym zabiegu na oku.

Antybiotyk ma tą przewagę nad roztworem wodnym AgNO3, że bezpośrednio nie działa destrukcyjnie na komórki tkanek oka.

Antybiotyki mają jednak poważną wadę wynikającą z występujących w świecie mikrobów antagonizmów międzygatunkowych.

Medycyna akademicka zupełnie pomija możliwości pośredniego destrukcyjnego wpływu antybiotyku na tkanki i substancje organiczne oka.

Medycyna akademicka błędnie przyjmuje, że tkanki i substancje organiczne w organizmie (w oku również) pozbawione są mikrobiologicznych infekcji, że dopiero pojawienie się w organie mikrobów wywołuje w nim stan zapalny.

Tak nie jest. W organizmie, w jego organach, często pasożytuje więcej niż jedna infekcja. Rozwój i liczebność infekcji jest kontrolowana . Antybiotyki wydzielane przez antagonistyczne infekcje pozwalają na utrzymywanie liczebności tych antagonistycznych infekcji w równowadze.

Podanie do oka zainfekowanego co najmniej dwoma antagonistycznymi infekcjami skutecznego antybiotyku wobec tylko jednej infekcji może powodować natychmiastowy niekontrolowany rozwój drugiej infekcji.

Zmianie ulega środowisko w tkance, gdyż w znacznym stopniu zmniejsza się liczebność komórek jednej infekcji. UO nie zawsze jest w stanie sobie poradzić z tak wywołanym ostrym stanem zapalnym. Krople z antybiotykiem podane do oka mogą doprowadzić do ostrego stanu zapalnego w obrębie rogówki z którym UO sobie nie poradzi.

Mała liczba komórek śródbłonka rogówki, duży udział substancji organicznych w rogówce sprawia, że trwający jedną, dwie doby ostry stan zapalny może bezpowrotnie zniszczyć komórki śródbłonka rogówki.

 

Chirurgiczna interwencja skalpelem i ultradźwiękami w trakcie zabiegu usunięcia zaćmy (fakoemulsyfikacji) może zmienić środowisko np. w tkankach: rogówki i przedniej i tylnej torebki soczewki . Miejsce zniszczonych w czasie zabiegu komórek potrafiących się samodzielnie bronić przed mikrobami zajmuje substancja organiczna - komórkowy lizat.

W tak zmienionych środowiskach tkanek oka może się rozwinąć ostry stan zapalny.

Chybiona profilaktyka antybiotykowa przed i w czasie zabiegu, zbyt długi czas ekspozycji tkanek oka na działanie ultradźwięków przyczyniają się do rozwoju ostrego zapalenia rogówki i innych tkanek gałki ocznej. Ostre zapalenie w tkance rogówki prowadzi do zniszczenia rogówki i utraty widzenia w operowanym oku.

Wnioski:

Zakrapianie oczu kropelkami w których oprócz  srebra znajdują się jakiekolwiek substancje organiczne (np. glicerol czy farmakologiczne syntetyczne substancje fizjologiczne zdrowego oka) może szkodzić, gdyż substancje te mogą być pożywką dla żyjącej w oku infekcji: grzybiczej lub bakteryjnej, mogą wywołać stan zapalny w oku.

 

Możesz samodzielnie zadbać o swoje oczy.

Leczeniem i profilaktyką zakażeń w oku pozbawionymi negatywnych skutków dla oka i również całego organizmu jest systematyczne zakrapianie oka kropelkami koloidu srebra o stężeniu 10ppm.

Najkorzystniej zakrapiać kropelki przed snem. W czasie snu pod zamkniętą powieką nie dochodzi do zmian zabarwienia cząsteczek srebra pod wpływem światła. Kilka godzin snu jest wystarczającym czasem by cząsteczki srebra uszkodziły komórki mikrobów i w dużej części opuściły oko.

Gdy stan Twoich oczu jest już krytyczny, soczewka uległa zmętnieniu, wkrapianie koloidu srebra ostrości widzenia nie poprawi. Odpowiednio długo zakrapiany do oka koloid może zniszczyć wszystkie infekcje w Twoim oku i zatrzymać dalszą degradację tkanek i substancji organicznych oka, może przygotować oko do zabiegu na nim.

 

Dla każdego organizmu, dla każdej tkanki najgroźniejsza jest infekcja wchodząca w fazę gwałtownego wykładniczego (logarytmicznego) rozwoju. Infekcja będąca w fazie wykładniczego rozwoju może filigranową tkankę rogówki zniszczyć w przeciągu kilkunastu godzin.

Kilka kropli biologicznie aktywnego wodnego koloidu srebra zahamuje rozwój infekcji. Przed  zabiegiem usunięcia zaćmy warto się zabezpieczyć i kupić w aptece koloid srebra.

Gdybyś się znalazł w gronie osób, które kilka godzin po zabiegu mają problemy z widzeniem, mają bolące spuchnięte oko i ból i opuchlizna stale się zwiększa, nie zwlekaj, zapuść krople i zrób sterylny okład z koloidu srebra. W czasie tej kuracji używaj ciemnych okularów.

Czas jest ważnym argumentem w każdej ingerencji medycznej. Za długi czas ekspozycji tkanek oka na ultradźwięki, za długi czas zwłoki w podaniu srebra do oka po powikłanym zabiegu usunięcia zaćmy poważnie zmniejszają pozytywne rokowania dla rogówki i oka.

Zbigniew Nędzyński

 
nedzynski
O mnie nedzynski

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Rozmaitości