MIRAŻE
Nim Luna rzuci na wodę srebrny pieniążek
po pierwszej kwadrze,
idź nad staw do Potulika, zobacz
zachodzący Horus ma niejeden świetlisty krążek,
byś jego refleksy ukochał na wodzie,
i co dzień tu przychodził.
Byś czekał ze świtem, gdy wzejdzie
w złocistej poświacie,
gdy w rydwanie przywiozą Horusa
ogniste rumaki
i krąg niebios rozjaśni blaskiem.
Fotograf zatrzymał w kadrze wszystkie tony
i drgania promyka -
złote pieniążki rzucane dla ciebie na wodzie.
-----------------------
Post scriptum
To było wczoraj. Anka biegała z aparatem i dokumentowała niewidzialne.
Siedziałam na ławce zapatrzona w taflę wody.
Pokazała, więc i ja swoje widzenie na wodzie, chciałam uchwycić w obiektyw.
O Re! O, Re, Re, czemuś mnie oślepił i wrzucił do dziury po korzeniach,
gdy cofałam się łapiąc właściwą perspektywę?
A może tam zakopano jakiś skarb ze złotych talarków?
Czy to jedynie znak, że mogę wydobywać to co niewidzialne, w Ziemi.
