Squoty, Christiania i czyściciele kamienic

Aby sprawa była jasna - nie chcę dyskutować o tym kto zaczął, kto się tylko bronił, a kto jeszcze ustawiał kamery na dachu. Mnie chodzi o fenomen squotu jako takiego. W okolicach 11 listopada rozgorzała na Salonie dyskusja o mieszkańcach squotów - jacy oni okropni, wychowują tam dzieci(!) co na to opieka społeczna itd itp

Jakoś nie slyszę debat o okropnych bezdomnych, którzy piją denaturat i podpalają pustostan - często razem ze sobą niestety. Potrafimy zrozumieć człowieka na dnie, rozumiemy, że można popaść w nałóg, no a w ogóle to przecież "gdzie byliśmy kiedy człowiek wyszedł z więzienia, wyrzuciła go żona, stracił pracę".

Ale jeśli chodzi o squoterów nie mamy takiego zrozumienia. No bo jak to? Młody zajmuje CUDZĄ własność, nie chla, albo przynajmniej umiarkowanie, pewnie używa narkotyków i sobie żyje , na nasz koszt! Jeszcze organizuje jakieś koncerty! No czysta zgroza!

Jeden z tych squotersów z Przychodnito facet działający razem ze śp Jolantą Brzeską. Przychodnia jako żywo nie mogła być niczyją własnością poza państwową, ale oczywiście została zbudowana na spornym (jak prawie wszystkie) gruncie.O odzyskanie gruntu i wystawienie następnego biurowca/apartamentowca/banku ubiega się znany w Warszawie "odzyskiwacz". Aby sprawa była jasna - w Warszawie odzyskali/odzyskują także domy, kamienice prawdziwi właściciele - mają duże problemy nie tylko prawne, ale i finansowe - bo kamienica zrujnowana, bo trzeba kupić mieszkania lokatorom. Ale są i tacy, jak w notce andrzej111.salon24.pl/549207,skupuje-kamienice-po-50zl-terroryzuje-warszawe-wladze-bezradne

Są tacy jak w Poznaniu - na portalu GW historia 84-letniej mieszkanki "odzyskanej kamienicy" - w czasie jej pobytu w szpitalu rzeczy zostały wywiezione a zamki zmienione. Inna mieszkanka już się nie musi o nic martwić - popełniła samobójstwo.

Ja już abstrahuję od tego, że w każdym cywilizowanym państwie jest możliwość wynajęcia za normalne pieniądze mieszkania, można też mieszkać w domach komunalnych. Załóżmy, że nas na to wszystko nie stać, tak jak jest dziki kapitalizm dotyczący pracy tak samo musi (?) być dziki kapitalizm mieszkaniowy.

Ale nawet w takich uładzonych społeczeństwach są barwne ptaki, które chcą żyć inaczej i pozwala się im na to. Byłam w Christianii - nie ośmielę się o jakieś głębsze rozważania na ten temat, dwugodzinna wyprawa mnie do tego nie upoważnia. No i dzielnica tylko z wierzchu taka sama, hippisi się zestarzeli, wykupili ziemię od władz miasta, trudno dojść co jest naprawdę a co na pokaz - bo na jednego mieszkańca przypada co najmniej trzech zwiedzających. Jednak "coś" na pewno zostało - marycha sobie rośnie przy uliczkach, kolejki po dawkę stoją, fotografować niestety nie można, jeździć samochodem także nie, graffiti już nie dziwi nikogo - w końcu nie takie czlowiek widział.

A wracając do naszych squotersów. Nie zachęcam do miłości, ale...w końcu można jakoś współżyć, może nie jak wilk z jagnięciem bo nie widzę tych jagniąt:) Może jak psy obsikujący swoje terytoria? Kiedy chce naruszyć cudze nie dziwię się, że dostaje za swoje. Więc żyjmy obok siebie, pewne cele mamy wspólne, inne ozywiście zupenie odmienne. Ale czy musimy się podpalać? Rzucać kamieniami?