Każdy człowiek pojawiający się w granicach państwa jest wolny. Zmiana statusu możliwa jest tylko na dwa sposoby:
- rezygnacja z wolności wiąże się ze zmianą relacji człowieka wolnego do państwa, znalezieniem właściciela i uzyskaniem statusu niewolnika; rezygnacja z wolności jest aktem woli i jest niezbędna do uzyskania statusu niewolnika; jeżeli jakaś wspólnota chce popierać posiadanie dzieci i wypłaca rodzicom pieniądze „za posiadanie dzieci”, nie nabywa tym samym prawa do wolności dziecka;
- pozbawienie (ograniczenie) wolności w wyniku wyroku sądowego wiąże się z uzyskaniem statusu uwięzionego; po upływie czasu na jaki został człowiek pozbawiony wolności (została mu ograniczona wolność), następuje powrót do wcześniejszej relacji człowiek – państwo.
Każdy inny sposób reglamentowania wolności ludziom wolnym
musi być karany. Inaczej ludzie przywiązani do idei (pojęcia) „wolności”, ale posiadający mentalność niewolnika, będą krok po kroku ograniczać innym wolność w myśl zasady „skoro ja się boję, to inni też muszą się bać”.
