Jeden ze sloganów AA powiada: Uczciwość podstawą trzeźwości. Najtrudniejsza uczciwość, bo uczciwość wobec siebie.
Jak wielu mnie podobnych, rzucałem picie wielokrotnie. Utrzymywałem abstynencję czas jakiś: bo obiecałem dziewczynie, założyłem się z kolegą. Zostawałem sam i pilnowałem, żeby nikt mnie nie zobaczył jak kupuję setkę, której sprytnie się pozbywałem. Po ustalonym czasie przychodził ten moment, dla którego tyle nie piłem. Udowodniłem innym i sobie, że nie mam problemu (nawet zdarzało mi się rzeczywiście nie pić podczas takich "przerw"), więc mogłem nadal pić w spokoju. Ba, ja - wielki bohater nie pijący (na przykład) dwa tygodnie - zasłużyłem przecież na nagrodę. W końcu nie piłem tyle czasu, to teraz mogę kupić sobie lepszą flaszkę czy wypić więcej, bo oszczędziłem.
Teraz już nie muszę czegokolwiek udowadniać innym. Staram się zresztą nie musieć udowadniać również sobie. Przede wszystkim jednak nieważne jest, ile osób nie widzi. Ważne, że widzę ja. I ja wiem. Dlatego nie lubię polityków.
