Trwa dyskusja nad wiekiem emerytalnym. Koronnym argumentem zwolenników są kurczące się wpływy do ZUS co skutkuje rosnącym deficytem w tej instytucji którą ma pokryć JAKOBY przedłużony czas pracy.
Pomijam nierealność pracy do 67 lat w zawodach wymagających pełnej zdolności psychofizycznej a jest ich niemała grupa.
Zwolennicy zakładają (moim zdaniem bezpodstawnie) dobrą wole pracodawców którzy nie ulegną pokusie wymiany leciwego pracownika na młodszy model. To CHCIEJSTWO nie mające żadnego pokrycia w rzeczywistości nie dające żadnej gwarancji na przyszłość.
To że forsuje się rozwiązanie oparte o obietnice korzyści w przyszłości nie dziwi. To typowe dla tej ekipy rządowej,wszak pamiętamy jeszcze niedawno rozwijane wizje jakie to korzyści da nam OFE. System okazał się zwykłym ZŁODZIEJSKIM przekrętem za którego wprowadzenie nie tylko nikt nie przeprosił (o odpowiedzialności karnej nie mówiąc) ale który tylko w umniejszonej formie utrzymano.Już tylko ten fakt karze przyjrzeć się uważnie propozycji przedłużenia wieku emerytalnego.
Wady proponowanego rozwiązania są oczywiste i nie mam zamiaru ich tutaj wszystkich przytaczać wystarczy odrobina wyobraźni. Nie chcę być jednak posądzonym o krytykanctwo proponuje rozwiązanie alternatywne które jeżeli nawet przyszło do głowy liberałów to nie przejdzie im przez gardło. Powód jest jeden oznacza on koniec dyktatu pracodawcy na rynku pracy a to dla nich niedopuszczalne.
Rozwiązanie okazuje sie z początku absurdalne. Zwiększenie wpływów do Zus upatruje bowiem nie w przedłużeniu czasu pracy (o lata) ale w skróceniu go o godziny.
Pomysł nie jest taki oryginalny jak się wydaje, ludzkość już raz go przeszła kilkadziesiąt lat temu. Wtedy uprzemysłowienie spowodowało podobny problem do obecnego BEZROBOCIE. Rozwiązaniem okazało się upowszechnienie 8 godzinnego czasu pracy. Nie przyszło ono lekko i nawet dzisiaj pracodawcy łamią go bez skrupułów ignorując badania naukowe. Obecnie robotyzacja powoduje ten sam problem.Angielscy i skandynawscy uczeni (niezależni od siebie) doszli do wniosku że optymalnym ekonomicznie uzasadnionym czasem pracy są 22 godziny tygodniowo. To już prawdziwy horror dla liberałów. Nie wymagam tego od nich, zrozumienie dlaczego wymaga inteligencji a o to ich nie posądzam. Prymitywna żądza zysku za wszelką cenę przysłania im racjonalne myślenie. Ośmio godzinny czas pracy oznaczał wprowadzenie systemu trzy zmianowego.
Ja idę o krok dalej i proponuję system czterozmianowy co w praktyce oznacza skrócenie czasu pracy do 6 godzin dziennie.
Co to oznacza ?
Od ręki w sposób BEZINWESTYCYJNY wzrasta o 1/4 ilość miejsc pracy.
To o tyle mamy oficjalnego i UKRYTEGO bezrobocia, w praktyce oznacza też przynajmniej zatrzymanie trendu emigracyjnego.
Od ręki wzrasta o 1/4 ilość wpłcanych do ZUS składek.
Od ręki spada o 95% ilość wypłacanych zapomóg (zasiłek dla bezrobotnych itp), funduszy na aktywizacje zawodową itp świadczeń.
Od ręki rosną o 1/4 wpływy do budżetu z powodu podatków pracowniczych oraz zysków różnych przemysłow spowodowanych wzrostem mocy nabywczej ludności o 1/4.
Od ręki rośnie zadowolenie społeczne.
Wszystko to przy niezmniejszonych zarobkach pracownika..
A wady ?
Oznacz to wzrost kosztów pracy dla pracodawcy i PRZEJŚCIOWE UMNIEJSZENIE jego zysku.
Dlaczego przejściowo,? Przecież pracownicy będa w sposób trwały obciążać koszty wytworzenia ?
Powodów jest kilka.
Pierwszy to wzrost o 1/4 zapotrzebowania na wytwarzany produkt i związany z tym wzrost siły nabywczej ludności właśnie o 1/4. Drugim jest wzrost wydajności pracowników, spadek zachorowań i wypadków.(naukowo udowodnione)
I POWÓD SPRRZECIWU NR1. Koniec dyktatu pracodawców na rynku pracy. Tego nie da się zrekompensować.
Teraz zastanówmy się nic nie ujmując z ważności pracodawców czy interes tej stosunkowo małej grupy w populacji ma decydować o całej reszcie ? Moim zdaniem NIE.
Zapraszam do dyskusji.
Inne tematy w dziale Gospodarka
